Zawartość
Napięcie powierzchniowe jest czasem nazywane skórą na powierzchni cieczy. Jednak technicznie w ogóle nie tworzy się skóra. Zjawisko to jest spowodowane kohezją między cząsteczkami na powierzchni cieczy. Ponieważ cząsteczki te nie mają podobnych cząsteczek nad nimi, aby tworzyć spójne wiązania, tworzą silniejsze wiązania z tymi wokół nich i pod nimi. Wynikiem tej silnej spoistości jest błona podobna do błony zwana napięciem powierzchniowym, która pozwala na unoszenie się na nich małych obiektów, takich jak igły sosnowe.
Charakterystyka wysokiego i niskiego napięcia powierzchniowego
Jedną z cech napięcia powierzchniowego jest to, że obiekt napotka większy opór podczas przechodzenia przez membranę powierzchniową cieczy niż przez masę cieczy. Ciecze o wysokim napięciu powierzchniowym wykazują znaczną odporność na penetrację w porównaniu z odpornością występującą w masie cieczy. Ciecze o niskim napięciu powierzchniowym mają jednak mniejszą różnicę między napięciem na powierzchni a resztą cieczy. Na przykład czysta woda ma znacznie wysokie napięcie powierzchniowe. Jeśli umieścisz małą igłę na powierzchni czystej wody, igła będzie unosić się na powierzchni, mimo że jest gęstsza od wody. Jeśli jednak zmieszasz mydło z wodą, napięcie powierzchniowe znacznie spadnie, a igła opadnie. Mydło spowodowało, że poziom napięcia spadł bliżej poziomu oporu występującego w dużej części wody.