Jakim rodzajem reakcji jest fotosynteza?

Zawartość

• Krótki przegląd fotosyntezy
• Jakim rodzajem reakcji jest fotosynteza?
• Struktury fotosyntezy
• Mechanizm fotosyntezy
• Czy fotosynteza jest endergoniczna?
• Jasne i ciemne reakcje fotosyntezy
• Co to jest sprzężenie energetyczne?
• Dlaczego warto zmienić indeksy dolne?

Bez serii reakcji chemicznych znanych wspólnie jako fotosynteza nie byłoby cię tutaj i nikogo innego. Może się to wydawać dziwnym stwierdzeniem, jeśli zdarzy ci się wiedzieć, że fotosynteza dotyczy wyłącznie roślin i kilku mikroorganizmów, i że ani jedna komórka w twoim ciele, ani komórki żadnego zwierzęcia nie ma aparatury do przeprowadzenia tego eleganckiego asortymentu reakcje Co daje?

Mówiąc najprościej, życie roślin i zwierząt jest niemal idealnie symbiotyczne, co oznacza, że ​​sposób, w jaki rośliny zaspokajają swoje potrzeby metaboliczne, jest niezwykle korzystny dla zwierząt i odwrotnie. Mówiąc najprościej, zwierzęta przyjmują gazowy tlen (O₂) w celu pozyskiwania energii z nie gazowych źródeł węgla i wydalania gazowego dwutlenku węgla (CO₂) i woda (H₂O) w procesie, podczas gdy rośliny wykorzystują CO₂ i H₂O, aby zrobić jedzenie i uwolnić O₂ do otoczenia. Ponadto około 87 procent energii na świecie pochodzi obecnie ze spalania paliw kopalnych, które ostatecznie są również produktami fotosyntezy.

Czasami mówi się, że „fotosynteza jest dla roślin tym, czym oddychanie jest dla zwierząt”, ale jest to błędna analogia, ponieważ rośliny korzystają z obu, podczas gdy zwierzęta tylko oddychają. Pomyśl o fotosyntezie jako sposobie, w jaki rośliny zużywają i trawią węgiel, opierając się raczej na świetle niż na poruszaniu się i na jedzeniu, aby wprowadzić węgiel w formę, którą mogą wykorzystać małe maszyny komórkowe.

Krótki przegląd fotosyntezy

Fotosynteza, mimo że nie jest wykorzystywana bezpośrednio przez znaczną część żywych istot, może być rozsądnie postrzegana jako jedyny proces chemiczny odpowiedzialny za zapewnienie ciągłego istnienia życia na samej Ziemi. Komórki fotosyntetyczne pobierają CO₂ i H₂O zebrane przez organizm ze środowiska i wykorzystują energię słoneczną do napędzania syntezy glukozy (C₆H.₁₂O₆), uwalniając O₂ jako produkt odpadowy. Ta glukoza jest następnie przetwarzana przez różne komórki w roślinie w taki sam sposób, jak glukoza jest wykorzystywana przez komórki zwierzęce: Poddaje się oddychaniu, aby uwolnić energię w postaci trifosforanu adenozyny (ATP) i uwalnia CO₂ jako produkt odpadowy. (Fitoplankton i cyjanobakterie również wykorzystują fotosyntezę, ale do celów niniejszej dyskusji organizmy zawierające komórki fotosyntetyczne są ogólnie nazywane „roślinami”).

Organizmy, które wykorzystują fotosyntezę do wytwarzania glukozy, nazywane są autotrofami, co luźno przekłada się z greckiego na „samodzielne pożywienie”. Oznacza to, że rośliny nie polegają na innych organizmach bezpośrednio na pożywieniu. Z drugiej strony zwierzęta są heterotrofami („inne pożywienie”), ponieważ muszą spożywać węgiel z innych żywych źródeł, aby rosnąć i pozostać przy życiu.

Jakim rodzajem reakcji jest fotosynteza?

Fotosynteza jest uważana za reakcję redoks. Redox jest skrótem od „utleniania redukcyjnego”, który opisuje to, co zachodzi na poziomie atomowym w różnych reakcjach biochemicznych. Kompletna, zrównoważona formuła dla serii reakcji zwanych fotosyntezą - których składniki zostaną wkrótce zbadane - to:

6H₂O + światło + 6CO₂ → C.₆H.₁₂O₆ + 6O₂

Możesz sam sprawdzić, czy liczba każdego rodzaju atomu jest taka sama po każdej stronie strzałki: sześć atomów węgla, 12 atomów wodoru i 18 atomów tlenu.

Redukcja polega na usuwaniu elektronów z atomu lub cząsteczki, podczas gdy utlenianie polega na uzyskiwaniu elektronów. Odpowiednio związki, które z łatwością dają elektrony innym związkom, nazywane są środkami utleniającymi, a te, które mają tendencję do pozyskiwania elektronów, nazywane są środkami redukującymi. Reakcje redoks zazwyczaj obejmują dodanie wodoru do redukowanego związku.

Struktury fotosyntezy

Pierwszy krok w fotosyntezie można podsumować jako „niech będzie światło”. Światło słoneczne uderza w powierzchnię roślin, wprawiając cały proces w ruch. Można już podejrzewać, dlaczego wiele roślin wygląda tak, jak oni: Duża powierzchnia w postaci liści i gałęzi, które je podtrzymują, wydaje się niepotrzebna (choć atrakcyjna), jeśli nie wiesz, dlaczego organizmy te mają taką strukturę. „Celem” rośliny jest wystawienie jak najwięcej siebie na działanie promieni słonecznych, jak to możliwe - stworzenie najkrótszych, najmniejszych roślin w dowolnym ekosystemie, takich jak szczury ze ściółki zwierzęcej, ponieważ oboje walczą o uzyskanie wystarczającej ilości energii. Nic dziwnego, że liście są niezwykle gęste w komórkach fotosyntetycznych.

Komórki te są bogate w organizmy zwane chloroplastami, w których wykonywana jest praca fotosyntezy, podobnie jak mitochondria to organelle, w których zachodzi oddychanie. W rzeczywistości chloroplasty i mitochondria są strukturalnie dość podobne, co, podobnie jak praktycznie wszystko w świecie biologii, można przypisać cudom ewolucji.) Chloroplasty zawierają specjalistyczne pigmenty, które optymalnie absorbują energię świetlną, a nie ją odbijają. To, co jest odbijane, a nie pochłaniane, dzieje się w zakresie długości fal interpretowanych przez ludzkie oko i mózg jako szczególny kolor (wskazówka: zaczyna się od „g”). Główny pigment stosowany do tego celu jest znany jako chlorofil.

Chloroplasty są otoczone podwójną błoną plazmową, tak jak w przypadku wszystkich żywych komórek, a także zawartych w nich organelli. Jednak w roślinach istnieje trzecia błona wewnętrzna w stosunku do dwuwarstwy plazmy, zwana błoną tylakoidową. Membrana ta jest bardzo szeroko złożona, dzięki czemu struktury przypominające dyski ułożone jedna na drugiej dają efekt, podobnie jak pakiet miętówek. Te struktury tylakoidowe zawierają chlorofil. Przestrzeń między wewnętrzną błoną chloroplastową a błoną tylakoidową nazywa się zrębu.

Mechanizm fotosyntezy

Fotosynteza jest podzielona na zestaw reakcji zależnych od światła i niezależnych od światła, zwykle nazywanych reakcjami światła i ciemności i szczegółowo opisanych później. Jak zapewne doszliście, reakcje świetlne zachodzą najpierw.

Kiedy światło słoneczne pada na chlorofil i inne pigmenty wewnątrz tylakoidów, w gruncie rzeczy wyrzuca luźne elektrony i protony z atomów w chlorofilu i podnosi je na wyższy poziom energii, umożliwiając im swobodę migracji. Elektrony są kierowane do reakcji łańcuchowych transportu elektronów, które rozwijają się na samej błonie tylakoidowej. Tutaj akceptory elektronów, takie jak NADP, odbierają niektóre z tych elektronów, które są również używane do kierowania syntezą ATP. ATP jest zasadniczo dla komórek tym, czym są dolary dla systemu finansowego USA: jest to „waluta energetyczna”, w której ostatecznie realizowane są praktycznie wszystkie procesy metaboliczne.

Kiedy tak się dzieje, w opalanych słońcem cząsteczkach chlorofilu nagle brakuje elektronów. To tutaj woda wchodzi do walki i przyczynia się do wymiany elektronów w postaci wodoru, zmniejszając w ten sposób chlorofil. Kiedy zniknął wodór, woda była tlenem cząsteczkowym - O₂. Tlen całkowicie dyfunduje z komórki i z rośliny, a niektórym udało się przedostać do twoich płuc dokładnie w tej samej chwili.

Czy fotosynteza jest endergoniczna?

Fotosynteza nazywana jest reakcją endergoniczną, ponieważ do kontynuacji wymaga wkładu energii. Słońce jest ostatecznym źródłem wszelkiej energii na planecie (fakt może być zrozumiany na pewnym poziomie przez różne kultury starożytności, które uważały słońce za bóstwo samo w sobie), a rośliny jako pierwsze przechwytują je dla produktywnego wykorzystania. Bez tej energii dwutlenek węgla, mała, prosta cząsteczka, nie byłaby w stanie przekształcić się w glukozę, znacznie większą i bardziej złożoną cząsteczkę. Wyobraź sobie, że wchodzisz po schodach, nie tracąc przy tym energii, i widzisz problem, przed którym stoją rośliny.

Pod względem arytmetycznym reakcje endergoniczne to te, w których produkty mają wyższy poziom energii niż reagenty. Przeciwnie do tych reakcji, mówiąc energetycznie, nazywane są egzergonicznymi, w których produkty mają niższą energię niż reakcje i energia jest w ten sposób uwalniana podczas reakcji. (Często występuje to w postaci ciepła - ponownie, czy stajesz się cieplejszy czy zimniejszy podczas ćwiczeń?) Wyraża się to jako swobodną energię GG ° reakcji, która dla fotosyntezy wynosi +479 kJ ⋅ mol^-1 lub 479 dżuli energii na mol. Znak dodatni oznacza reakcję endotermiczną, a znak ujemny wskazuje na proces egzotermiczny.

Jasne i ciemne reakcje fotosyntezy

W reakcjach świetlnych woda rozpada się na światło słoneczne, podczas gdy w reakcjach ciemnych protony (H⁺) i elektronów (np⁻) uwolnione w lekkich reakcjach służą do gromadzenia glukozy i innych węglowodanów z CO₂.

Lekkie reakcje są określone wzorem:

2H₂O + światło → O₂ + 4H⁺ + 4e⁻(ΔG ° = +317 kJ ⋅ mol⁻¹)

a ciemne reakcje są podawane przez:

WSPÓŁ₂ + 4H⁺ + 4e⁻ → CH₂O + H₂O (GG ° = +162 kJ ⋅ mol⁻¹)

Ogólnie daje to pełne równanie ujawnione powyżej:

H.₂O + światło + CO₂ → CH₂O + O₂(ΔG ° = +479 kJ ⋅ mol⁻¹)

Widać, że oba zestawy reakcji są endergoniczne, a reakcje świetlne silniejsze.

Co to jest sprzężenie energetyczne?

Sprzężenie energii w systemach żywych oznacza wykorzystanie energii udostępnionej z jednego procesu do napędzania innych procesów, które w innym przypadku nie miałyby miejsca. Społeczeństwo działa w ten sposób: firmy często muszą pożyczać duże sumy pieniędzy z góry, aby rozpocząć działalność, ale ostatecznie niektóre z tych firm stają się wysoce rentowne i mogą udostępnić fundusze innym firmom rozpoczynającym działalność.

Fotosynteza stanowi dobry przykład sprzężenia energii, ponieważ energia ze światła słonecznego jest sprzężona z reakcjami w chloroplastach, dzięki czemu reakcje mogą się rozwijać. Roślina ostatecznie nagradza globalny obieg węgla poprzez syntezę glukozy i innych związków węgla, które mogą być sprzężone z innymi reakcjami, natychmiast lub w przyszłości. Na przykład rośliny pszenicy produkują skrobię, wykorzystywaną na całym świecie jako główne źródło żywności dla ludzi i innych zwierząt. Ale nie cała glukoza wytwarzana przez rośliny jest przechowywana; niektóre z nich przechodzą do różnych części komórek roślinnych, gdzie energia uwolniona w glikolizie jest ostatecznie sprzężona z reakcjami w mitochondriach roślinnych, które powodują powstawanie ATP. Podczas gdy rośliny stanowią dolną część łańcucha pokarmowego i są powszechnie postrzegane jako pasywni dawcy energii i tlenu, mają własne potrzeby metaboliczne, muszą rosnąć i rozmnażać się tak jak inne organizmy.

Dlaczego warto zmienić indeksy dolne?

Nawiasem mówiąc, uczniowie często mają trudności z nauką bilansowania reakcji chemicznych, jeśli nie są one dostarczane w zrównoważonej formie. W rezultacie, w majsterkowaniu, uczniowie mogą ulec pokusie zmiany wartości indeksów dolnych w cząsteczkach w reakcji, aby osiągnąć zrównoważony wynik. To zamieszanie może wynikać ze świadomości, że dopuszczalna jest zmiana liczb przed cząsteczkami w celu zrównoważenia reakcji. Zmiana indeksu dolnego dowolnej cząsteczki zmienia tę cząsteczkę w zupełnie inną cząsteczkę. Na przykład zmiana O₂ też₃ nie dodaje jedynie 50 procent więcej tlenu pod względem masy; zamienia gazowy tlen w ozon, który nie uczestniczyłby w badanej reakcji w sposób podobny.