Destylacja to proces oddzielania dwóch lub więcej ciekłych związków od mieszaniny poprzez gotowanie. Ponieważ różne substancje gotują się w różnych temperaturach, para wytwarzana przez gotowanie w określonej temperaturze będzie miała inne stężenie związków niż pierwotna ciecz. Proces ten po raz pierwszy zastosowano na szeroką skalę w XII wieku w celu zwiększenia zawartości alkoholu w napojach fermentowanych. We współczesnym świecie destylację stosuje się również do rozdzielania różnych związków w ropie naftowej na substancje bardziej użyteczne. Ponadto ma zastosowanie w przemyśle chemicznym i farmaceutycznym. Udana destylacja wymaga obliczenia kilku aspektów związków i cieczy, w tym względnej lotności, frakcji molowej w oparach destylacyjnych, procentu odzysku i wydajności destylacji.
Podziel prężność pary jednej substancji w cieczy przez prężność pary drugiej substancji, aby uzyskać względną lotność. Zarówno prężność pary, jak i względna lotność będą się różnić w zależności od temperatury cieczy. Substancje można łatwiej destylować przy wyższych względnych lotnościach, ponieważ istnieje szerszy rozdział między ich temperaturami wrzenia.
Obliczyć ułamek molowy związku w parze, stosując wzór y = (ά * x) / {1 + (ά -1) * x}, gdzie „ά” oznacza względną lotność, „x” jest ułamkiem molowym substancja w cieczy, a „y” to ułamek molowy substancji w oparach. Obliczenia te pokażą oczekiwany udział pożądanego związku w oparach destylowanych.
Określić procentowy odzysk destylacji, dzieląc ilość destylowanej cieczy odzyskanej z pary przez pierwotną ilość cieczy. To mówi ci, jaka część pierwotnej cieczy została oddestylowana do bardziej skoncentrowanej substancji.
Obliczyć wydajność destylacji za pomocą wzoru (% A +% B) / (% A +% I +% B), gdzie% A to procent odzysku czystej cieczy w niskiej temperaturze wrzenia,% I to procent odzysk w pośrednim punkcie wrzenia, a% B to procent odzysku w wysokiej temperaturze wrzenia.