Zawartość
Elektrony krążą wokół jąder atomów na orbitach. Najniższe „domyślne” orbitale nazywane są stanem podstawowym. Gdy energia jest dodawana do układu, na przykład poprzez przepływ prądu elektrycznego przez żarnik żarówki, elektrony są „wzbudzane” na wyższe orbitale. Energia, która byłaby potrzebna do wzbudzenia elektronu tak bardzo, że jest on całkowicie usunięty z atomu, nazywana jest albo „potencjałem jonizacji”, albo „energią jonizacji”, chociaż ten ostatni termin jest bardziej aktualny. Dla poszczególnych atomów jest mierzony w woltach elektronowych (eV). Na większą skalę mierzy się go w kilodżulach na mol (kJ / mol).
Obliczanie energii jonizacji
Sprawdź energię jonizacji na atom w układzie okresowym połączonym w sekcji zasobów. Kliknij dany element i zapisz wartość w polu „Pierwsza jonizacja”. Można by obliczyć tę wartość, znając tylko liczbę protonów w danym atomie i odległość do pierwszego orbitalu, ale każde źródło zawierające tę informację da również pierwszą energię jonizacji.
Określ, ile moli pierwiastka jest jonizowanych. Jeśli znasz tylko masę, musisz sprawdzić masę atomową, także na większości okresowych tabel. Podziel zjonizowaną masę w gramach przez liczbę mas atomowych. Na przykład, jeśli masz 24 gramy tlenu, który ma masę atomową 16, masz 1,5 mola.
Pomnóż energię jonizacji, którą sprawdziłeś, przez 96,485. 1 eV / cząstka jest równa 96,485 kJ / mol. Wynikiem jest molowa energia jonizacji w kilodżulach na mol.
Pomnóż odpowiedź z kroku trzeciego, w kJ / mol, przez liczbę moli określoną w kroku drugim. Odpowiedzią jest całkowita energia jonizacji próbki, w kJ.