Zawartość
Światło emitowane przez dowolne źródło, niezależnie od tego, czy jest lampą, ekranem komputera, czy samym słońcem, przenosi intensywność i jasność, które określają jego cechy. Obliczanie poziomy luksów może dać ci lepsze pojęcie o tym, jak mocna jest żarówka lub jak efektywne jest źródło światła w zużyciu energii. Istnieją proste formuły do tego.
Poziom Lux
Lux to jednostka miary natężenie oświetlenia, ilość światła padającego na dany obszar dla określonej powierzchni. Ponieważ światło rozprzestrzenia się we wszystkich kierunkach od źródła, „pole powierzchni” światła w określonym punkcie przestrzeni może wydawać się mylące.
W obliczeniach luksów wyobrażasz sobie kulistą powierzchnię, przez którą światło się przemieszcza, i wykorzystuj cel specjalny jako punkt na powierzchni. Inne jednostki natężenia oświetlenia używane przez naukowców i inżynierów zdjęcie lub świeca nożna, z 1 zdjęciem równym 10000 luksów i 1 stopą świecy jako 10,7639 luksów.
Możesz również zmierzyć natężenie oświetlenia jako mi z równaniem E = Φ / A dla strumienia świetlnego „phi” Φ (w lumenach) i powierzchnia, przez którą przepływa światło ZA wm2. Oznacza to, że możesz obliczyć luks na podstawie lumenów, jeśli znasz obszar określonej powierzchni, na którym występuje strumień świetlny. Natężenie oświetlenia wykorzystuje luks jako jednostki, a strumień świetlny wykorzystuje lumen jako jednostkę. Nie pomieszaj „flux” i „lux”!
Następnie możesz użyć strumienia świetlnego Φ w określaniu intensywności ja i candela „omega” Ω za pomocą Φ = I x Ω w którym candela mierzy ilość światła emitowanego w zakresie rozpiętości kątowej, która łączy źródło światła z punktem zainteresowania w jednostkach steradyjczycy (sr).
Jeśli źródło światła rozciąga się we wszystkich kierunkach i chcesz zmierzyć punkt na wyimaginowanej powierzchni, która rozciąga się od źródła światła, użyj 4 π steradianów jako kandeli Ω ponieważ sfera jest zdefiniowana jako posiadająca 4π steradianów. Weź pod uwagę kąt, pod jakim rozciąga się określone pole powierzchni, aby dowiedzieć się, jaki odsetek pola powierzchni kulek, na którym rozciąga się dane źródło światła.
Eksperymentalnie mierzący poziom luksów
Upewnij się, że jeśli używasz równań dotyczących luksów źródła światła, że bierzesz pod uwagę odległość między samym źródłem światła a danym punktem. Oznacza to użycie żarnika wolframowego żarówki lub środka pustej przestrzeni w żarówce zamiast zatrzymywania się tylko na samej żarówce lub źródle światła.
Chociaż obliczenia teoretycznych przykładów mogą pokazać hipotetyczne wartości luksów dla danych układów źródeł światła, w praktyce istnieją bardziej proste sposoby pomiaru luksów.
Wzór E = F x UF x MF / A dla natężenia oświetlenia mi (czasami oznaczany jako ja), średnia wartość lumenów ze źródła światła fa (czasami L.l), współczynnik wykorzystania UF (lub dou) i współczynnik konserwacji źródła światła MF (lub L.LF) i powierzchnia na lampę ZA. Współczynnik ten jest również określany jako współczynnik wykorzystania i uwzględnia zabarwienie powierzchni źródła światła. Współczynnik konserwacji lub współczynnik utraty światła opisuje, w jaki sposób lampa pozwala na spadek poziomu światła w czasie.
Korzystanie z tabeli pomiarów lux
Światłomierze mierzą natężenie światła i potrafią określić natężenie oświetlenia. Możesz również rozważyć użycie źródeł, takich jak internetowa tabela pomiaru luksów. EngineeringToolBox oferuje tabele dotyczące wartości oświetlenia dla popularnych źródeł światła w luksach. Inne przykłady wartości wykresów pomiaru luksów online mogą informować o zalecanych natężeniach oświetlenia w różnych środowiskach. Banner Engineering oferuje takie informacje.