Zawartość
Dyfuzja zachodzi, gdy przypadkowy ruch molekularny powoduje, że cząsteczki poruszają się i mieszają razem. Ten losowy ruch jest napędzany energią cieplną obecną w otaczającym środowisku. Szybkość dyfuzji - która powoduje, że cząsteczki naturalnie przechodzą z wysokiego stężenia do niskiego stężenia w poszukiwaniu równomiernego rozkładu lub „równowagi” - zależy od kilku czynników.
Cząsteczki w ruchu
Szybkość dyfuzji reguluje sześć warunków fizycznych i środowiskowych. Cztery z nich mają zastosowanie do wszystkich rodzajów dyfuzji, a dwa dotyczą tylko dyfuzji przez membranę. Masa cząsteczek jest głównym czynnikiem, ponieważ mniejsze cząsteczki mają wyższą losową prędkość dla danej temperatury otoczenia, a wyższe losowe prędkości odpowiadają szybszej dyfuzji. Podobnie temperatura otoczenia wpływa na dyfuzję, ponieważ wyższe temperatury prowadzą do wyższych prędkości losowych. Rozpraszające cząsteczki przepływają od wysokiego do niskiego stężenia, a szybkość dyfuzji wzrasta, gdy różnica w stężeniu jest większa. Szybkość dyfuzji maleje jednak, gdy cząsteczki muszą przebyć większą odległość w poszukiwaniu równowagi.
Dwa czynniki, które są szczególne związane z dyfuzją przez membranę, to powierzchnia i przepuszczalność. Membrana o mniejszym polu powierzchni lub mniejszej przepuszczalności utrudnia ruch molekularny, a tym samym prowadzi do wolniejszej dyfuzji.