Zawartość
Biomy, takie jak lasy i łąki na całym świecie, maleją co sekundę, głównie z powodu działalności jednego gatunku: człowieka. Naukowcy definiują biomy jako ekspansywne obszary świata, w których żyją zwierzęta i rośliny specjalnie przystosowane do tych regionów. Wielu naukowców zgadza się, że na świecie istnieje pięć głównych biomów, choć niektórzy sugerują podziały w obrębie głównych typów.
Wodne (słodkowodne i morskie biomy)
Fotolia.com "> ••• żaba na zdjęciu stawu autorstwa Snezana Skundric z Fotolia.comRzeki, strumienie, jeziora i stawy stanowią biomy słodkowodne. Tereny podmokłe, takie jak mokradła i mokradła, które są częścią biomów słodkowodnych, wspierają gatunki roślin, które żyją w ekstremalnej wilgotności. Witryna World Biomes zapewnia, że tereny podmokłe są bogate w różnorodne gatunki zwierząt, od owadów po płazy i ssaki. Rzeki i strumienie wspierają wiele rodzajów organizmów, takich jak łosoś i sum, które przystosowały się do ciągle zmieniającej się słodkiej wody, której nie ma wśród spokojnych wód stawów i jezior.
Biomaty morskie składają się z kilku poziomów, z których każdy odpowiada za utrzymanie określonych warunków życia dla określonych organizmów. Rafy koralowe, złożone z wzajemnych połączeń glonów i zwierząt, obejmują kontury linii brzegowej, zapewniając siedliska dla kolorowych i unikalnych gatunków ośmiornic i rozgwiazd. Strefa pelagiczna oznacza to, co zwykle uważa się za otwarty ocean. Strefa otchłani leżąca na samym dnie oceanów stanowi obszar wyjątkowo niskiej temperatury i ogromnego ciśnienia. Legendarny Coelacanth, współczesny dinozaurów i od dawna uważany za wymarły, zamieszkuje otchłań Oceanu Indyjskiego. Ryby w strefie otchłani wydają się świecić w ciemności, co jest charakterystyczne jako fotoluminescencja. (Patrz źródła 4)
Pustynia
Pustynie otrzymują mniej niż 50 cm opadów rocznie. Istnieje kilka rodzajów pustyni: gorąca i sucha, półpogodna, przybrzeżna i zimna. Według Muzeum Paleontologii Uniwersytetu Kalifornijskiego Pustynia Atacama w Chile, najsuchsza pustynia na świecie, średnio w ciągu 1,5 cm deszczu rocznie. Na pustyniach tempo parowania wody przewyższa tempo opadów. Gleba jest zwykle gruba i dobrze drenuje. Życie roślinne lub flora pochyla się w kierunku krótkich i krępych łodyg o zwartych liściach, wskazujących na roślinność podobną do kaktusa. Zwierzęta lub fauna, kwitnące w regionach pustynnych, ograniczają aktywność w ciągu dnia na rzecz żerowania w nocy, gdy temperatury są chłodne. Co zaskakujące, pustynie występują również w intensywnej oziębłości Arktyki, Antarktydy i Grenlandii.
Las
Fotolia.com "> ••• obraz motyla z lasu deszczowego autorstwa Michaela luckett z Fotolia.comWitryna World Biomes stwierdza, że lasy zajmują około jednej trzeciej powierzchni świata. Gęste liście najwyższych drzew pozwalają na przenikanie ograniczonej ilości światła słonecznego do dna lasu. Lasy tropikalne otrzymują najwięcej opadów i mają tylko dwie pory roku: deszczową i suchą. W lasach umiarkowanych występują gatunki roślin, takie jak klon i dąb oraz zwierzęta, takie jak niedźwiedzie, lisy i jelenie. Lasy borealne, czyli tajga, zajmują duże obszary lądu w północnych częściach Azji, Europy i Ameryki Północnej.
Łąka
Na trawnikach dominują różne trawy i małe krzewy. Do zwierząt zamieszkujących murawy należą pastwiska, takie jak antylopa i żubr oraz ich drapieżniki. Owady i małe gady również dzielą ten biom. Biomy użytków zielonych obejmują prerie, stepy i sawanny. Prerie, zwykle spotykane w Stanach Zjednoczonych, składają się z populacji wysokich traw. Na stepach nie ma tak dużo opadów jak na prerii. Sawanny są gorące i suche i znajdują się głównie we wnętrzu kontynentu afrykańskiego.
Tundra
Najzimniejsza pogoda na Ziemi należy do arktycznych i alpejskich tundr. Tundra arktyczna, zilustrowana skąpymi opadami i niskimi temperaturami, ma warstwę trwale zamarzniętego podłoża zwanego wieczną zmarzliną. Ze względu na krótki sezon wegetacyjny rośliny rozmnażają się bezpłciowo przez pączkowanie. Zimowe temperatury wynoszą średnio około -30 stopni Fahrenheita. W cieplejszych miesiącach temperatura może oscylować w dolnych latach 50.
Wysokość jest kluczem do lokalizacji tundry alpejskiej; istnieją w pobliżu szczytów gór na całym świecie. Tundry alpejskie reprezentują mniej wrogie środowiska z sezonami wegetacyjnymi obejmującymi pół roku w porównaniu z 60-dniowym sezonem wegetacyjnym arktycznej tundry.