Zawartość
Rozbłyski słoneczne pojawiają się, gdy naładowane cząstki w plazmie słonecznej wybuchają w kosmos, podróżując z ogromną prędkością. Rozbłyski te mogą zwiększać działanie wiatru słonecznego, siłę cząstek stale wypływających ze Słońca przez układ słoneczny lub mogą powodować wyrzucanie masy koronalnej, masowy wybuch naładowanych cząstek i pól magnetycznych. Jeśli rozbłysk słoneczny uderzy w Ziemię, może wywołać szereg różnych efektów.
Zakłócenia elektryczne
Jednym z bardziej znaczących zagrożeń związanych z rozbłyskiem słonecznym jest powszechne zakłócenie elektryczne. Gdy cząstki uderzą w ziemską magnetosferę, mogą wytworzyć ładunek elektryczny, wystarczająco silny, aby dotrzeć do powierzchni planety. Gdy te naładowane prądy napotkają sieci elektryczne, mogą powodować szereg problemów. 12 marca 1989 r. Szczególnie silny rozbłysk słoneczny uderzył w Amerykę Północną i obezwładnił sieć elektryczną kanadyjskiej prowincji Quebec. O 2:44 następnego ranka doszło do szeregu awarii kaskadowych w układzie elektrycznym, czego skutkiem było całkowite zaciemnienie prowincji, które trwało 12 godzin.
Przerwanie transmisji
Rozbłyski słoneczne mogą również zakłócać systemy komunikacji. Burze geomagnetyczne wywołane przez rozbłysk uderzający w Ziemię wytwarzają zakłócenia elektryczne wysoko w atmosferze, wpływając na radio i inne systemy komunikacji radiowej. W zależności od intensywności rozbłysku może to wahać się od łagodnych zakłóceń statycznych do całkowitego zablokowania komunikacji na czas burzy. W szczególności komunikacja krótkofalowa jest podatna na zakłócenia, ponieważ wykorzystują warunki elektryczne w atmosferze ziemskiej do odbijania sygnałów na duże odległości.
Wyświetlacze atmosferyczne
W pobliżu biegunów zorza polarna i zorza polarna w nocy dają żywe, kolorowe pokazy nieba. Efekty te są wynikiem wzbudzenia cząstek oddziałujących wysoko w ziemskiej atmosferze. Dodatkowe naładowane cząstki z rozbłysku słonecznego mogą drastycznie zwiększyć efekt działania tych świateł na niebie, zwiększając ich zasięg i zwiększając ich intensywność. Podczas burzy w marcu 1989 r. Zorza polarna, zwykle ograniczona do Kanady i Alaski, była widoczna aż na południe, na Florydzie.
Zagrożenia orbitalne
Podczas gdy atmosfera ziemska zapewnia ochronę przed promieniowaniem z rozbłysków słonecznych i łagodzi niektóre z ich skutków elektrycznych, ludzie i przedmioty na orbicie mają znacznie mniejszą ochronę. Międzynarodowa Stacja Kosmiczna leci na wystarczająco niskiej orbicie, że większość efektów rozbłysku słonecznego jest nieco złagodzona, ale satelity na wysokiej orbicie geosynchronicznej mogą zostać zakłócone przez rozbłyski. Nowoczesne satelity zawierają ochronę przed zakłóceniami elektrycznymi, takimi jak wbudowane klatki Faradaya, ale rozbłyski mogą blokować sygnały do iz satelitów, aw niektórych rzadkich przypadkach całkowicie je wyłączać. Może to prowadzić do zakłóceń komunikacji na Ziemi, blokowania międzynarodowych łączy telefonicznych i kanałów telewizji satelitarnej.