Dowody ewolucji: pochodzenie roślin, zwierząt i grzybów

Posted on
Autor: Louise Ward
Data Utworzenia: 4 Luty 2021
Data Aktualizacji: 18 Móc 2024
Anonim
Dowody ewolucji: pochodzenie roślin, zwierząt i grzybów - Nauka
Dowody ewolucji: pochodzenie roślin, zwierząt i grzybów - Nauka

Zawartość

Wiek XIX był czasem przełomowych odkryć naukowych, które podważyły ​​wiele wcześniejszych teorii na temat pochodzenia Ziemi i ludzkości. W 1855 r. Alfred Russell Wallace opublikował swoją propozycję teorii ewolucji poprzez dobór naturalny, a następnie opublikował pracę Charlesa Darwina z 1859 r. O pochodzeniu gatunków.

Lata pracy zgromadziły przekonujące dowody, które doprowadziły do ​​szerokiej akceptacji teoria ewolucji przez uczonych z całego świata.

Teoria ewolucji Darwina

Naturalista Charles Darwin spędził lata analizując dowody ewolucji, zanim opublikował swoje odkrycia. Jego teoria była pod silnym wpływem ówczesnych myślicieli, zwłaszcza Alfreda Russella Wallace'a, Jamesa Huttona, Thomasa Malthusa i Charlesa Lyella.

Zgodnie z teorią ewolucji organizmy zmieniają się i dostosowują do swojego środowiska w wyniku odziedziczonych cech fizycznych i behawioralnych przekazywanych z rodzica na potomstwo.

Definicja ewolucji Darwina koncentrowała się na idei powolnych i stopniowych zmian w kolejnych pokoleniach, którą nazwał „zejście z modyfikacją. ”Zaproponował, że mechanizmem ewolucji jest dobór naturalny. Obserwacje Darwina doprowadziły go do wniosku, że zmiany cech w populacji dają niektórym żywym organizmom przewagę konkurencyjną w zakresie przeżycia i reprodukcji.

Co to jest ewolucyjny dowód?

Dowody definicji ewolucji w dużej mierze opierają się na badaniach biogeograficznych Wallace'a w dżungli amazońskiej i obserwacjach Darwina na dziewiczych wyspach Galapagos. Obaj badacze zdefiniowali dowody ewolucyjne jako dowód związku między żywymi organizmami i ich wspólnym przodkiem.

Ekscytujące odkrycia na Wyspach Galapagos zapewniły Darwinowi solidne podstawy do realizacji idei ewolucji i doboru naturalnego. Na przykład Darwin zauważył różne odmiany dzioba w naturalnej populacji zięb Galapagos, a później zrozumiał znaczenie swoich odkryć. Darwin zauważył, że różne gatunki zięb pochodzą od południowoamerykańskiego gatunku, który migrował do Galapagos.

Wnioski Darwina zostały potwierdzone w ostatnich badaniach przeprowadzonych przez klimatologów Petera i Rosemary Grant. Grant udał się na Wyspy Galapagos i udokumentował, w jaki sposób zmiany temperatury wpłynęły na podaż żywności. W rezultacie niektóre rodzaje gatunków wymarły, podczas gdy inne przeżyły, dzięki szczególnym zmianom cech w populacji, takim jak długie, sprawdzanie rachunków w celu dotarcia do owadów.

Co to jest dobór naturalny?

Dobór naturalny prowadzi do przetrwania najsilniejszych, co oznacza, że ​​lepiej przystosowane organizmy wyłaniają się z mniej przystosowanych gatunków. Przykłady presji selekcyjnej obejmują:

Dziedziczone modyfikacje kumulują się i mogą spowodować pojawienie się nowego gatunku. Darwin twierdził, że wszystkie żywe stworzenia wywodzą się od wspólnego przodka przez miliony lat.

Jedenaście powodów, dla których ewolucja jest prawdziwa

1. Dowody kopalne

Paleoantropolodzy prześledzili historię ewolucji człowieka, analizując skamieniałe kości, które pokazują, jak powoli zmienia się rozmiar mózgu i wygląd fizyczny. Według Smithsonian National Museum of Natural History, Homo sapiens (współczesni ludzie) są naczelnymi blisko spokrewnionymi z małpami afrykańskimi i mają wspólnego przodka, który istniał około 6 do 8 milionów lat temu.

Zapisy kopalne mogą datować organizmy z określonych okresów i pokazywać ewolucję różnych gatunków od wspólnego przodka. Zapisy skamielin są często porównywane ze znanymi faktami dotyczącymi geologii obszaru, na którym zlokalizowano skamieliny.

2. Odkrycie gatunków przodków

Wędrówki kopalne Darwins dostarczyły znacznych dowodów na ewolucję i istnienie wymarłych gatunków przodków. Podczas eksploracji Ameryki Południowej Darwin znalazł szczątki wymarłego konia.

Przodkowie współczesnych amerykańskich koni byli małymi pasącymi się zwierzętami z palcami u stóp, które łączyły wspólnego przodka z nosorożcem. Przez miliony lat adaptacje obejmowały płaskie zęby do żucia trawy, większy rozmiar i kopyta do szybkiego uciekania przed drapieżnikami.

Przejściowe skamieliny może ujawnić brakujące ogniwa w łańcuchu ewolucyjnym. Na przykład odkrycie rodzaju Tiktaalik potencjalnie pokazuje ewolucję ryb w zwierzęta lądowe z czterema kończynami. Oprócz bycia gatunkiem przejściowym z blaszkami, przodek Tikaalik jest również przykładem ewolucji mozaiki, co oznacza, że ​​jego części ciała ewoluowały w różnym tempie podczas adaptacji z wody na ląd.

3. Zwiększenie złożoności roślin

Trawa, drzewa i potężne dęby wyewoluowały z rodzaju zielonych glonów i mszaków, które przystosowały się do lądowania około 410 milionów lat temu. Zarodniki kopalne sugerują, że prymitywne glony przystosowały się do suchego powietrza poprzez opracowanie ochronnej powłoki skórki dla rośliny i zarodników.

W końcu rośliny lądowe opracowały układ naczyniowy i pigmenty flawonoidowe do ochrony przed promieniowaniem UV przed słońcem. Cykl reprodukcyjny w roślinach i grzybach wielokomórkowych stał się bardziej złożony.

4. Podobne cechy anatomiczne

Teoria ewolucji jest wzmocniona przez istnienie struktury homologiczne, które mają wspólne cechy fizyczne wielu gatunków, co pokazuje, że pochodzą od wspólnego przodka.

Prawie wszystkie zwierzęta z kończynami mają tę samą strukturę, co sugeruje wspólne cechy przed dywersyfikacją od wspólnego przodka. Podobnie wszystkie owady zaczynają od brzucha, sześciu nóg i anten, ale stamtąd różnicują się w ogromną liczbę gatunków.

5. Skrzela w ludzkich embrionach

Embriologia oferuje potężne dowody potwierdzające teorię ewolucji. Struktura embrionalna, którą dzielą żywe organizmy, jest praktycznie identyczna między gatunkami wracającymi do wspólnego przodka.

Na przykład zarodki kręgowców, w tym ludzi, mają szyjkowe struktury, które są homologiczne z skrzela rybne. Jednak niektóre cechy przodków, takie jak skrzela embrionalnego kurczaka, nie przekształcają się w faktyczny narząd lub wyrostek robaczkowy.

Embriologia oferuje potężne dowody potwierdzające teorię ewolucji. Struktura embrionalna, którą dzielą żywe organizmy, jest praktycznie identyczna między gatunkami wracającymi do wspólnego przodka.

Na przykład zarodki kręgowców, w tym ludzi, mają szyjkowe struktury, które są homologiczne z skrzela rybne. Jednak niektóre cechy przodków, takie jak skrzela embrionalnego kurczaka, nie przekształcają się w faktyczny narząd lub wyrostek robaczkowy.

6. Dziwne struktury szczątkowe

Konstrukcje szczątkowe są ewolucyjnymi pozostałościami, które służyły celowi wspólnego przodka. Na przykład ludzkie embriony mają ogon we wczesnych stadiach rozwoju. Ogon staje się nierozróżnialną kością ogona, ponieważ posiadanie ogona nie służyłoby żadnemu pożytecznemu celowi u ludzi. Ogony innych zwierząt pomagają im w pełnieniu różnych funkcji, takich jak balansowanie i walenie much.

Ślady kości tylnych nóg w boa dusicielach są dowodem ewolucji jaszczurek do węży. W niektórych siedliskach jaszczurki o najkrótszych nogach byłyby bardziej ruchliwe i trudniejsze do zobaczenia. Przez miliony lat nogi stały się jeszcze krótsze i prawie nie istniały. Powszechne zdanie: „Użyj go lub strać” dotyczy również zmian ewolucyjnych.

7. Badania w biogeografii

Biogeografia to gałąź biologii, która wspiera teorię ewolucji Darwinsa. Biogeografia sprawdza, jak rozmieszczenie geograficzne organizmów na całym świecie dostosowuje się do różnych środowisk.

Geografia odgrywa kluczową rolę w specjacji. Zięby Darwina urozmaicały przodków zięby na kontynencie i między Wyspami Galapagos, aby pasowały do ​​ich obecnego otoczenia. Przodkowe gatunki zięb były zjadaczami nasion, które gniazdowały na ziemi; jednak zięby odkryte przez Darwina gniazdowały w różnych miejscach i żerowały na kaktusach, nasionach i owadach. Rozmiar i kształt dzioba są bezpośrednio związane z funkcją.

Wyspa Kangura w pobliżu Australii jest jednym z niewielu miejsc na Ziemi, w których torbacze kwitną wraz ze ssakami łożyskowymi i monotremami składającymi jaja. Jak sama nazwa wskazuje, torbacze takie jak kangury i koale kwitną i znacznie przewyższają liczebnie ludzkich mieszkańców.

Po oddzieleniu wyspy od kontynentu australijskiego flora i fauna przekształciły się w podgatunki niezakłócone przez drapieżniki zwierząt lub kolonizację aż do XIX wieku. Naukowcy porównują rośliny, zwierzęta i grzyby na kontynencie z roślinami kontrastującymi z tymi znalezionymi na wyspie Kangaroo, aby dowiedzieć się więcej na temat adaptacji, doboru naturalnego i zmian ewolucyjnych.

Losowe odmiany roślin i grzybów sprawiły, że niektóre organizmy lepiej nadawały się do kolonizacji nowego obszaru i przekazywania ich kodu genetycznego, wspierając w ten sposób teorię doboru naturalnego Darwinsa.

8. Analogiczne dostosowanie

Analogiczna adaptacja wspiera proces doboru naturalnego i teorię ewolucji. Analogiczne adaptacje to mechanizmy przeżycia przystosowane przez niespokrewnione organizmy poddane podobnej presji selekcyjnej.

Niepowiązany lis polarny i ptarmigan (ptak polarny) przechodzą sezonowe zmiany kolorów. Lis arktyczny i ptarmigan mają odmianę genów, która pozwala im na uzyskanie jaśniejszego koloru w zimie, aby wtopić się w śnieg i uniknąć głodnych drapieżników, ale nie oznacza to wspólnego przodka.

9. Promieniowanie adaptacyjne

Hawaje to łańcuch wysp, na których można znaleźć wiele spektakularnych ptaków i zwierząt, które prawdopodobnie pochodzą z Azji Wschodniej lub Ameryki Północnej.

Około 56 różnych hawajskich pszczół miodnych wyewoluowało z jednego lub dwóch gatunków, które następnie osiedliły się w różnych mikroklimatach na wyspie w procesie zwanym promieniowaniem adaptacyjnym. Odmiany hawajskich honeycreepersów pokazują wiele tego samego rodzaju adaptacji dziobów, co zięby Darwina.

10. Rozbieżność gatunków po Pangei

Miliony lat temu kontynenty Ziemi były blisko siebie i utworzyły superkontynent zwany Pangea. Podobne organizmy można znaleźć na całym świecie. Przesuwające się płyty skorupy ziemskiej spowodowały, że Pangea rozpadła się.

Flora i fauna ewoluowały inaczej. Rośliny, zwierzęta i grzyby z pierwotnego lądu ewoluowały inaczej na nowo powstałych kontynentach. Pochodzenie przodków przekształciło się w nowe pochodzenie po Pangei jako organizmy przystosowane do zmian geograficznych.

11. Dowód DNA

Wszystkie żywe organizmy składają się z komórek, które rosną, metabolizują się i rozmnażają zgodnie z ich kodem genetycznym. Niepowtarzalny niebieski kolor całego organizmu znajduje się w jądrowym kwasie dezoksyrybonukleinowym (DNA) komórki. Badanie sekwencji DNA aminokwasów i wariantów genów zwierząt, roślin i grzybów daje wskazówki na temat rodowodu przodków i wspólnego przodka.

Zestawy DNA mogą ujawnić pochodzenie i zidentyfikować dawno zaginionych krewnych na podstawie porównania materiału genetycznego w przesłanych próbkach śliny lub wymazów policzkowych. Wariacja genetyczna w populacji naturalnej jest wynikiem normalnego tasowania genów w reprodukcji płciowej i przypadkowych mutacji podczas podziału komórek. Niepoprawione błędy mogą powodować problemy, takie jak zbyt wiele lub zbyt mało chromosomów, powodując zaburzenia genetyczne.

Częściej mutacje są nieistotne i nie wpływają na regulację genów ani syntezę białek. Czasami mutacja może okazać się korzystną adaptacją.

Zobaczyć to uwierzyć

Historia ewolucyjna organizmów żywych, w tym pochodzenia ludzkiego, sięga milionów lat. Można jednak znaleźć dowody na szybką i szybką ewolucję różnych gatunków. Na przykład bakterie szybko się rozmnażają i ewoluują, tworząc geny oporności na antybiotyki.

Owady, które są bardziej odporne na pestycydy, przeżywają i rozmnażają się w większym tempie.

Przykłady doboru naturalnego można rozpoznać w czasie rzeczywistym. Na przykład myszy polowe w jasnych kolorach można łatwo dostrzec na polu kukurydzy i zjadać je przez drapieżniki. Brązowawo-szare myszy lepiej się wtapiają w otoczenie. Zakamuflowane zabarwienie poprawia przeżycie i reprodukcję.

Zastosowania komercyjne teorii Darwinsa

Teoria ewolucji ma zastosowanie w rolnictwie. Jeszcze zanim odkryto geny i cząsteczki DNA, rolnicy stosowali hodowlę selektywną w celu poprawy upraw lub stada zwierząt gospodarskich. Dzięki procesowi sztucznej selekcji rośliny, zwierzęta i grzyby o doskonałych właściwościach zostały i zostały skrzyżowane, aby poprawić ogólną populację i stworzyć idealne hybrydy.

Jednak hybrydy często mają niewielką zmienność, co zagraża przetrwaniu gatunku w przypadku zmiany warunków środowiskowych lub wystąpienia choroby.