Zawartość
- Przedziały wodne
- Ciśnienie osmotyczne
- Odwodnienie izotoniczne
- Odwodnienie hipotoniczne
- Odwodnienie hipertoniczne
- Ogólne zmiany wewnątrzkomórkowe
Woda jest niezbędna do życia; ludzkie ciało nie może bez niego prawidłowo funkcjonować. Odwodnienie to stan, w którym więcej wody opuszcza ciało niż jest przyjmowane. Pragnienie jest jedną z oznak odwodnienia. Istnieją jednak inne formy odwodnienia, a stan ten może odnosić się zarówno do utraty soli, jak i zwykłej utraty wody. Ciało pracuje nad dostosowaniem zawartości wody w celu utrzymania komórek na bezpiecznym poziomie nawodnienia. To, co dzieje się z komórkami podczas odwodnienia, zależy zatem od rodzaju odwodnienia, jakiego doświadcza ciało.
Przedziały wodne
Woda stanowi około 50% masy ciała u kobiet i około 60% u mężczyzn. Woda jest dzielona między dwie lokalizacje: wewnątrzkomórkową (wewnątrz komórek) i pozakomórkową (poza komórkami). Przedziały zewnątrzkomórkowe zawierają wodę we krwi, a także wodę znajdującą się między komórkami w tkankach. Dla przeciętnego człowieka około dwie trzecie wody w ciele jest wewnątrzkomórkowe. W razie potrzeby wodę można wymieniać między obszarami wewnątrzkomórkowymi i elementami zewnątrzkomórkowymi.
Ciśnienie osmotyczne
Każda komora płynu składa się z wody i soli. Te rozpuszczone sole zapewniają ciśnienie osmotyczne w przedziale. Ciśnienie osmotyczne reprezentuje stężenie poszczególnych soli w każdym przedziale w stosunku do innych przedziałów. Im więcej soli w wodzie, tym wyższe ciśnienie osmotyczne. W normalnych okolicznościach ciśnienie osmotyczne w przedziale wewnątrzkomórkowym jest takie samo jak w przedziale zewnątrzkomórkowym. Jednak gdy następuje odwodnienie, stężenie soli w jednym lub więcej przedziałach wzrasta lub maleje. Może to powodować przepływ wody z jednego przedziału do drugiego w celu wyrównania różnic ciśnienia osmotycznego między komórkami i przedziałem pozakomórkowym.
Odwodnienie izotoniczne
Odwodnienie izotoniczne, znane również jako odwodnienie izonatremiczne, odnosi się do utraty wody wraz z solą, która zwykle znajduje się w wodzie. Przykładami stanów, w których to się dzieje, są biegunka i wymioty. To wyczerpuje sole i wodę w przedziale zewnątrzkomórkowym, a woda i sole wypływają z komórek, zastępując utracony płyn pozakomórkowy. Nie ma zmiany ciśnienia osmotycznego, tylko zmiana objętości płynu w obu komorach.
Odwodnienie hipotoniczne
Hipotoniczne odwodnienie oznacza, że płyny ustrojowe mają mniej stężone sole rozpuszczone w wodzie. Woda obecna w płynie pozakomórkowym przenosi się następnie do komórek, ponieważ komórki mają więcej rozpuszczonych soli, a tym samym wyższe ciśnienie osmotyczne. Możliwe jest zakłócenie funkcji komórek i zniekształcenie struktury komórkowej, jeśli nastąpi nawodnienie, na przykład gdy dana osoba wypije za dużo wody bez przyjmowania soli.
Odwodnienie hipertoniczne
Hipertoniczne odwodnienie oznacza, że organizm stracił więcej wody w stosunku do soli. Dlatego płyn pozakomórkowy ma wyższe ciśnienie osmotyczne. Komórki pozwalają wodzie przepływać na zewnątrz i do płynu pozakomórkowego, aby zrównoważyć różnicę ciśnienia osmotycznego między komórkami i na zewnątrz komórek.
Ogólne zmiany wewnątrzkomórkowe
Ogólnie rzecz biorąc, w warunkach odwodnienia komórki ciała mają tendencję do oddawania wody do przedziału pozakomórkowego, ponieważ przedział pozakomórkowy jest bardziej zmienny w odniesieniu do ciśnienia osmotycznego niż wewnątrzkomórkowy. Komórki mogą sobie pozwolić na oddanie wody w celu dostosowania tego, ponieważ zawierają około dwa razy więcej wody niż przedział pozakomórkowy. Tak więc niewielka zmiana w przedziale wewnątrzkomórkowym oznacza bardziej znaczącą zmianę w przedziale zewnątrzkomórkowym.