Najwyższe ciśnienie cząstkowe tlenu w układzie krążenia

Zawartość

• Pomiary
• Dyfuzja i ciśnienie częściowe
• Krążenie płucne i ogólnoustrojowe
• Najwyższe ciśnienie cząstkowe tlenu
• Nasycenie tlenem

Ciśnienie cząstkowe jest pomiarem siły wywieranej przez jedną konkretną substancję w mieszaninie. Krew zawiera mieszaninę gazów, z których każdy wywiera nacisk na boki naczyń krwionośnych. Najważniejszymi gazami we krwi są tlen i dwutlenek węgla, a znajomość ich ciśnień cząstkowych może dostarczyć ważnych informacji o ciele. Ciśnienie gazu jest mierzone w milimetrach rtęci lub mmHg.

Pomiary

Oszacowanie ciśnienia parcjalnego tlenu można uzyskać z pulsoksymetru. Jest to urządzenie do zaciskania palca, które analizuje, w jaki sposób światło przemieszcza się przez czubek palca. Światło będzie inaczej odbijane przez komórki krwi z tlenem lub bez tlenu. Bardziej niezawodna metoda pomiaru tlenu we krwi polega na pobieraniu krwi tętniczej, zwykle z nadgarstka. Może to być nieco bardziej bolesne niż pobieranie krwi z żyły. Ciśnienie cząstkowe tlenu we krwi jest analizowane za pomocą przyrządu laboratoryjnego, takiego jak spektrometr masowy. Istnieje kilka jednostek wyrażających ciśnienie gazu, ale najczęściej stosowaną w medycynie jest milimetr rtęci.

Dyfuzja i ciśnienie częściowe

Ciśnienie częściowe opisuje wielkość ciśnienia wywieranego przez jeden konkretny gaz w mieszaninie gazów, na przykład we krwi. Im wyższe stężenie gazu, tym wyższe będzie ciśnienie. Kiedy ciśnienie parcjalne gazu w dwóch sąsiednich obszarach jest nierówne, gaz naturalnie dyfunduje z obszaru o wyższym stężeniu do obszaru o niższym stężeniu, ustanawiając w ten sposób równowagę. Ta zasada reguluje sposób, w jaki gazy, takie jak tlen i dwutlenek węgla, są pobierane, transportowane i dostarczane przez ludzki układ krążenia. Gazy te są przede wszystkim wymieniane w dwóch miejscach - w naczyniach włosowatych otaczających każdą komórkę ciała i w naczyniach włosowatych otaczających każde pęcherzyki płucne.

Krążenie płucne i ogólnoustrojowe

Krążenie płucne obejmuje przepływ krwi między sercem a płucami. Krążenie ogólnoustrojowe to ruch krwi między sercem a komórkami ciała. Wymiana gazu zachodzi na obu tych szlakach. Kiedy krew dociera do komórek ciała, zrzuca tlen i zbiera odpadowy dwutlenek węgla. Kiedy krew dociera do płuc, spada z dwutlenku węgla i pobiera świeże zapasy tlenu. Te dwie ścieżki krążenia krwi zachodzą jednocześnie z każdym uderzeniem serca.

Najwyższe ciśnienie cząstkowe tlenu

Kiedy krew dociera do płuc przez tętnice płucne, dostarczyła tlen do komórek ciała i zebrała dwutlenek węgla, produkt uboczny powstający podczas oddychania. Tutaj ciśnienie cząstkowe tlenu jest bardzo niskie, zwykle 40 milimetrów rtęci. Dzięki temu gazowy tlen naturalnie dyfunduje z pęcherzyków płucnych do naczyń włosowatych układu krążenia. Następnie krew opuszcza płuca ze świeżym zapasem tlenu, aby ponownie rozpocząć podróż. W tym momencie, w żyłach płucnych, które przenoszą krew z płuc i z powrotem do serca, ciśnienie parcjalne tlenu jest najwyższe, zwykle 100 milimetrów rtęci.

Nasycenie tlenem

Ciśnienie cząstkowe tlenu jest miarą poziomu nasycenia krwi krwią. Dla optymalnego zdrowia tkanek należy utrzymać stały poziom nasycenia tlenem powyżej 90 procent. Jest to skorelowane z częściowym ciśnieniem tętniczym wynoszącym 100 milimetrów rtęci. Ciśnienie tętnicze tlenu, który spada poniżej 80 milimetrów rtęci, może być szkodliwe dla organizmu. Zmniejszone ciśnienie parcjalne jest oznaką niedotlenienia lub braku tlenu i często objawia się dusznością. Ten stan może być spowodowany wieloma czynnikami, w tym zatrzymaniem akcji serca, uduszeniem i zatruciem tlenkiem węgla. Długotrwały niedotlenienie może powodować trwałe uszkodzenie komórek ciała.