Zawartość
W styczniu 2006 r. Agencja Ochrony Środowiska (EPA) zakazała produkcji systemów klimatyzacyjnych, które nie osiągnęły współczynnika sezonowej efektywności energetycznej (SEER) wynoszącego 13. Do tego czasu najczęściej stosowanym czynnikiem chłodniczym był R22. Jednak R22 nie może spełniać standardu 13 SEER. Wiele systemów prądu przemiennego wykorzystuje obecnie czynnik chłodniczy znany jako R-410A.
Czynniki chłodnicze różnią się nie tylko składem, ale także procesami stosowanymi do ładowania układu. Narzędzia potrzebne do ładowania systemu z R-410A różnią się od narzędzi używanych do ładowania R22.
Do celów tego artykułu należy założyć, że nie ma wycieków w systemie R-410A. Jeśli system przecieka, należy go naprawić przed ponownym naładowaniem.
Sprawdź cewki, koła dmuchawy i prędkość silnika dmuchawy, aby upewnić się, że działają poprawnie. Używając metody wzrostu temperatury (CFM = KW (Volty X Amper) X 3,413 podzielone przez (Wzrost temperatury X 1,08)), sprawdź przepływ powietrza. Korzystając z kart specyfikacji cewek producentów, potwierdź spadek ciśnienia na cewkach. Pomiar przepływu powietrza służy do ustalenia obciążenia parownika, więc musi być dokładny.
Sprawdź ciśnienie robocze systemu. Podłączyć węże od manometru kolektora do zaworów ciśnieniowych na zaworach serwisowych cieczy i ssania. Lokalizacje zaworów serwisowych można znaleźć w dowolnym miejscu w szafce zewnętrznej, ale ogólnie znajdują się one w pobliżu cewki.
Ołówkiem i papierem należy przeczytać i zapisać informacje na manometrach do pomiaru cieczy i zasysania.
.
Za pomocą termometru zewnętrznego zmierz i zapisz temperaturę zewnętrzną.
Zmierz temperaturę suchej żarówki, umieszczając termometr w miejscu, w którym powietrze dociera do jednostki wewnętrznej w kanale powrotnym. Zawiń termometr w wilgotną szmatkę, a następnie zmierz temperaturę mokrego termometru w taki sam sposób, jak pomiar suchego termometru, rejestrując wyniki. Jest to ważny krok, ponieważ stwierdza obciążenie parownika, które ma kluczowy wpływ na ciśnienia w układzie.
Zmierz temperaturę w linii cieczy, aby określić przechłodzenie. Użyj termometru z cieczą, który ma sondę, którą można szczelnie przymocować do linii. Umieść nasadkę około 6 cali od zaworu serwisowego cieczy. Zapisz wyniki pomiaru.
Podłącz węże od manometru do rozgałęźnika do zaworów ciśnieniowych na zaworach serwisowych cieczy i ssania. Zmierz i zapisz ciśnienie cieczy i ssania. Zmierz ciśnienie po stronie wysokiego ciśnienia na zaworze ciśnieniowym zaworu serwisowego dla linii cieczy. Użyj tabeli konwersji ciśnienia, aby zmienić wysokie ciśnienie po stronie na nasyconą temperaturę. Odlicz temperaturę w linii cieczy od temperatury nasycenia czynnika chłodniczego R-410A w skraplaczu, aby obliczyć wartość dochładzania. W karcie danych producenta znajdź odpowiednie ciśnienie robocze dla okoliczności stwierdzonych dla mierzonego powietrza. Spójrz również na arkusz z potrzebnymi poziomami chłodzenia.
Naładuj urządzenie wystarczającą ilością R-410A, aby spełnić specyfikację producenta, jeśli na podstawie informacji z ich karty danych może występować problem z zbyt niskim poziomem chłodzenia. W takim przypadku najprawdopodobniej wynika to z braku czynnika chłodniczego. Zbyt wysokie temperatury dochładzania mogą wynikać z nadmiaru czynnika chłodniczego w skraplaczu, ale może to być również awaria TVX (termostatyczny zawór rozprężny) lub ograniczenie linii. Ważne jest sprawdzenie wysokiego i niskiego ciśnienia bocznego w celu ustalenia, czy występuje którykolwiek z tych problemów.
Jeśli nie ma ograniczenia linii, a TVX działa poprawnie, spuść wystarczającą ilość czynnika chłodniczego R-410A, aż odczyt ciśnienia osiągnie poziom sugerowany przez producenta. Użyj urządzenia do odzyskiwania czynnika chłodniczego, aby bezpiecznie transportować czynnik chłodzący, ponieważ uwalnianie R-410A w powietrze jest nielegalne.