Zawartość
Kolejność wiązań odnosi się do liczby wiązań chemicznych między dwoma atomami i odnosi się do stabilności wiązania. Obligacje są klasyfikowane jako pojedyncze, podwójne lub potrójne. Na przykład azot okrzemkowy (N2) ma potrójne wiązanie między dwoma atomami (N≡N), podczas gdy acetylen (C2H.2) ma rząd wiązań równy trzy między dwoma atomami węgla i pojedyncze wiązania między atomami węgla i atomami wodoru (H-C≡C-H).
Długość obligacji jest odwrotnie proporcjonalna do kolejności obligacji. Ma to intuicyjny sens; potrójne wiązanie jest silniejsze niż wiązanie podwójne, więc atomy w takim układzie są bliżej siebie niż dwa atomy połączone podwójnym wiązaniem, które z kolei są oddzielone na mniejszą odległość niż atomy w pojedynczym wiązaniu.
Zamówienie obligacji na całe cząsteczki
Kolejność wiązań w chemii analitycznej zwykle odnosi się do kolejności wiązań całej cząsteczki, a nie tylko pojedynczych wiązań.
Do obliczenia tej ilości stosuje się prosty wzór: Zsumuj całkowitą liczbę wiązań, licząc 1 dla pojedynczego wiązania, 2 dla podwójnego wiązania i 3 dla potrójnego wiązania, i podziel przez całkowitą liczbę grup wiązań między atomami _._ Często daje to liczbę całkowitą, ale nie zawsze. Kolejność wiązań można traktować jako przybliżoną miarę średniej siły wiązań cząsteczek.
Przykłady obliczeń zlecenia obligacji
Wodór cząsteczkowy (H2) ma strukturę H-H. Istnieje jedno pojedyncze wiązanie i w sumie jedna grupa wiązań, więc kolejność wiązań wynosi po prostu 1.
Acetylen (C2H.2), jak zauważono, ma strukturę molekularną H-C≡C-H. Całkowita liczba wiązań wynosi 1 + 3 + 1 = 5, a całkowita liczba grup wiązań wynosi 3 (dwa pojedyncze wiązania i potrójne wiązanie). Kolejność wiązań dla acetylenu wynosi zatem 5 ÷ 3 lub 1,67.
Jon azotanowy (NO3-) ma jedno podwójne wiązanie azot-tlen i dwa pojedyncze wiązania azot-tlen dla w sumie 4 wiązań rozmieszczonych w trzech grupach wiązań. Kolejność wiązania azotanu wynosi zatem 4 ÷ 3 lub 1,33.