Zawartość
Pomimo swojej reputacji jako sił niszczących, wulkany faktycznie miały decydujące znaczenie dla rozwoju życia na Ziemi. Bez wulkanów większość wód na Ziemi nadal byłaby uwięziona w skorupie i płaszczu. Wczesne erupcje wulkaniczne doprowadziły do drugiej ziemskiej atmosfery, co doprowadziło do nowoczesnej atmosfery ziemskiej. Oprócz wody i powietrza wulkany są odpowiedzialne za ląd, co jest kolejną koniecznością dla wielu form życia. Wulkany mogą być w tej chwili katastrofalne, ale ostatecznie życie na Ziemi nie byłoby takie samo, gdyby w ogóle istniało, bez wulkanów.
Najwcześniejsze wulkany Ziemi
Gromadzący się materiał, tworzący Ziemię, łączył się z różnym stopniem przemocy. Tarcie zderzającego się materiału w połączeniu z ciepłem z rozpadu promieniotwórczego. Rezultatem była wirująca stopiona masa.
Wylądować
Gdy wirująca stopiona masa zwolniła i ochłodziła się, bulgoczący kocioł rozwinął się w stałą warstwę powierzchniową. Gorący materiał pod spodem nadal gotował się i bulgotał na powierzchni. Powierzchniowa warstwa szumowiny poruszyła się, czasem gromadząc się w grubsze warstwy, a czasem tonąc z powrotem w stopionej masie. Z czasem jednak powierzchnia pogrubiała się w bardziej trwałe warstwy. Erupcje wulkanów trwały, ale powstała pierwsza kraina.
Atmosfera
W miarę gromadzenia się masy Ziemi, mniej gęste gazy uwięzione w Ziemi zaczęły unosić się na powierzchnię. Erupcje wulkanów wyrzuciły gazy i wodę z wnętrza Ziemi. Wykorzystując dzisiejsze erupcje jako model, naukowcy uważają, że atmosfera wytwarzana przez te wulkany składała się z pary wodnej, tlenku węgla, dwutlenku węgla, kwasu solnego, metanu, amoniaku, azotu i gazów siarkowych. Dowody na tę wczesną atmosferę obejmują rozległe formacje żelaza z pasmem. Te formacje skalne nie występują w środowiskach bogatych w tlen, takich jak obecna atmosfera Ziemi.
woda
Coraz gęstsza atmosfera gromadziła się wraz z ochładzaniem się proto-Ziemi. W końcu atmosfera osiągnęła maksymalną zdolność do zatrzymywania wody i zaczął padać deszcz.Wulkany wybuchały, Ziemia ochładzała się, a deszcz wciąż padał. W końcu woda zaczęła się gromadzić, tworząc pierwszy ocean. Ten pierwszy ocean zawierał słodką wodę.
Początki życia
Niektóre z najstarszych skał na Ziemi, mające około 3,5 miliarda lat, zawierają skamieliny zidentyfikowane jako bakteryjne. Nieco starsze skały, mające około 3,8 miliarda lat, zawierają śladowe ilości związków organicznych. W 1952 r. Doktorant Stanley Miller przeprowadził eksperyment symulujący warunki we wczesnych oceanach i atmosferze Ziemi. Zamknięty system Millera zawierał wodę i związki nieorganiczne, takie jak te znajdujące się w gazach wulkanicznych. Usunął tlen i włożył elektrody, aby zasymulować piorun, który zwykle towarzyszy erupcji wulkanu, z powodu zakłóceń atmosferycznych spowodowanych przez pył i gazy wulkaniczne. Aby zasymulować naturalne parowanie i kondensację, Miller poddał eksperymentalny napar tygodniowym cyklom ogrzewania i chłodzenia, przepuszczając iskry elektryczne przez kolbę. Po tygodniu zapieczętowany system Millersa zawierał aminokwasy, budulce żywych materiałów.
Dalsze eksperymenty Millera i innych wykazały, że potrząsanie kolbą w celu symulacji działania fal spowodowało, że niektóre aminokwasy zostały uwięzione w małych pęcherzykach przypominających najprostsze bakterie. Wykazali również, że aminokwasy będą przylegały do niektórych naturalnie występujących minerałów. Chociaż naukowcy nie uruchomili jeszcze życia w kolbie, eksperymenty pokazują, że materiały prostych form życia powstały we wczesnych oceanach Ziemi. Analiza DNA współczesnych form życia, od bakterii po ludzi, pokazuje, że najwcześniejsi prości przodkowie żyli w gorącej wodzie.
Podczas gdy większość współczesnego życia dusiłaby się w atmosferze wczesnego wybuchu wulkanu, niektóre formy życia kwitną w takich warunkach. Proste bakterie, takie jak te znajdujące się w otworach głębinowych, pokazują, że bakterie przeżywają w trudnych warunkach. Skamieliny sinic, rodzaj fotosyntetycznych niebiesko-zielonych alg, rozwinęły się i rozprzestrzeniły w starożytnym oceanie. Odpady z ich oddychania, tlen, ostatecznie zatruły ich atmosferę. Ich zanieczyszczenie zmieniło atmosferę na tyle, aby umożliwić rozwój zależnych od tlenu form życia.
Nowoczesne zalety wulkanów
Znaczenie wulkanów dla życia nie zakończyło się wraz z rozwojem atmosfery bogatej w tlen. Skały magmowe stanowią ponad 80 procent powierzchni Ziemi, zarówno powyżej, jak i poniżej powierzchni oceanów. Skały magmowe (skały z ognia) obejmują skały wulkaniczne (wybuchające) i plutoniczne (stopiony materiał, który schłodził się przed erupcją). Erupcje wulkanów nadal powiększają powierzchnię lądu, czy to poprzez poszerzenie istniejącej ziemi, jak na Hawajach, czy też poprzez wyniesienie nowych wysp na powierzchnię, jak na Surtsey, wyspie, która pojawiła się w 1963 roku wzdłuż grzbietu oceanu środkowego w pobliżu Islandii.
Nawet kształt ziemskich mas lądowych odnosi się z powrotem do wulkanów. Wulkany występują wzdłuż centrów rozprzestrzeniania się Ziemi, gdzie wybuchająca lawa powoli popycha górne warstwy Ziemi do różnych konfiguracji. Zniszczenie litosfery (skorupa i górny płaszcz) w strefach subdukcji powoduje również wulkany, gdy stopiona, mniej gęsta magma unosi się z powrotem na powierzchnię Ziemi. Wulkany te powodują zagrożenia związane z wulkanami złożonymi, takimi jak Mt. Święta Helena i Wezuwiusz. Skutki wybuchów erupcyjnych z kompozytowych wulkanów wahają się od niedogodności związanych z opóźnionym i odwołanym lotem samolotu z powodu gęstego popiołu po zmiany wzorców pogodowych, gdy pył wulkaniczny dociera do stratosfery i blokuje część energii słonecznej.
Pomimo negatywnego wpływu aktywności wulkanicznej, istnieją również pozytywne wulkany. Pył wulkaniczny, popiół i skały rozkładają się na gleby o wyjątkowej zdolności do zatrzymywania składników odżywczych i wody, dzięki czemu są bardzo żyzne. Te bogate gleby wulkaniczne, zwane andizolami, stanowią około 1 procent dostępnej powierzchni Ziemi.
Wulkany nadal ogrzewają swoje lokalne środowisko. Gorące źródła wspierają lokalne siedliska dzikiej przyrody, a wiele społeczności wykorzystuje energię geotermalną do wytwarzania ciepła i energii.
Zespoły mineralne często rozwijają się z powodu płynów z wtargnięć magmowych. Od kamieni szlachetnych po złoto i inne metale, wulkany są związane z większością bogactwa mineralnego Ziemi. Poszukiwanie tych minerałów i innych rud podsyciło wiele ludzkich eksploracji Ziemi.