Zawartość
Nazwana na cześć rzymskiego boga morza ósma planeta Układów Słonecznych została odkryta w 1846 roku przez Frances Urbain J.J. Leverrier i Englands John Couch Adams, chociaż pracowali niezależnie. Astronomowie zauważyli, że coś zakłóca orbitę Urana, a obliczenia matematyczne dotyczące jej położenia wkrótce odsłoniły Neptuna. Co ciekawe, Galileo już prawie w 1612 roku zidentyfikowała planetę, ale błędnie sklasyfikował ją jako kolejną gwiazdę.
Księżyce
Neptun ma 13 znanych księżyców, ale Triton jest chyba najbardziej wyjątkowy ze względu na niezwykłą orbitę wsteczną. Ten dziwny wzór orbitalny, jedyny znany w całym naszym Układzie Słonecznym, spowodował, że niektórzy astronomowie spekulowali, że Księżyc rzeczywiście został uchwycony przez planetę w odległej przeszłości z pierwotnej lokalizacji Tritonów w Pasie Kuipera, zbiór lodowatych obiekty skupione w kształcie dysku na skrajnej krawędzi naszego układu planetarnego.
Pierścienie
Pierścienie Neptunów są również wyjątkowe, ponieważ w przeciwieństwie do innych planet, te krążące wokół Neptuna zdają się przeciwstawiać prawom ruchu. Planeta ma trzy łuki zwane Wolnością, Równością i Bractwem. Tym, co od lat zastanawia naukowców, jest to, dlaczego łuki nie rozprzestrzeniły się, tworząc jednolity pierścień. Astronomowie twierdzą teraz, że siły grawitacyjne z Galatei, jednego z księżyców Neptunów leżących najbliżej pierścieni, utrzymują je wąskie.
Skład planety
Jeśli dane otrzymane z sond Neptuna są prawidłowe, na planecie nie ma stałej powierzchni. Zamiast tego skaliste i lodowe jądro jest całkowicie otoczone warstwą cieczy, która z kolei jest duszona przez gęste gazy. Atmosfera wokół planety zawiera grube chmury, które są rozwiewane po niebie przez wiatry z prędkością do 700 mil na godzinę. Obszary wirujących gazów tworzą cechy przypominające gigantyczne huragany, które mogą trwać przez lata. Jedna z tych rzekomych burz, Wielka Ciemna Plama, została odkryta przez Voyagera 2 w 1989 roku, wydawała się rozproszyć w 1994 roku, a rok później uległa reformie.