Topografia odnosi się do konturu fizycznego krajobrazu; jest z grubsza synonimem „terenu”. Topograficzny opis pokosu kraju uwzględnia ukształtowanie terenu: szczyty i doliny, sieć odwadniającą, skarpy i zagłębienia. Pomiar topografii może odnosić się do matematycznych ocen wysokości i przepływu strumienia lub może oznaczać definiowanie różnych zmiennych geologicznych i geograficznych w celu opisania regionu. Klasycznym i znanym przykładem wyników pomiaru terenu jest mapa topograficzna, pokazująca swoje kontury i cieniująca wysokość i dół kraju.
Zmierz wysokość i głębokość terenu. Linie konturowe mapy topograficznej pochodzą z regularnie mierzonych lub ekstrapolowanych rzędnych. Geografowie i geolodzy dokonują tego za pomocą dowolnej liczby metod. Współczesne teledetekcja i analiza zdjęć satelitarnych znacznie ułatwiły takie oceny topograficzne, ale nadal powszechnie stosuje się pomiary naziemne, znacznie starszą metodę. Wzniesienia szczytów górskich można ustalić na przykład za pomocą narzędzi takich jak przejścia, za pomocą których kąt między punktem obserwacyjnym a obserwowanym szczytem jest ustalany w dwóch punktach; geodeta następnie tworzy trójkąty z tymi dwoma kątami jako narożniki i geometrycznie oblicza wysokość góry (patrz odniesienie 1).
Wykonaj pomiary rzek. Systemy strumieniowe należą do wielkich rzeźbiarzy terenu: erodują nie tylko aktywnie w swoich kanałach, ale także, gdy skały i osady ześlizgują się ze zboczy ich dolin i kanionów. Równiny rzeczne tworzą się jako „barki” kanałów; powodzie wylewają wody z kanałów i osadzają bogate osady w równinie zalewowej. Pomiary strumienia obejmują takie aspekty, jak szerokość, głębokość, prędkość i objętość rozładowania oraz kolejność strumienia, która bada związek między dopływami i drenażami głównego nurtu. Bardziej szczegółowe badania hydrologiczne uwzględniłyby również wysokość strumienia, który przeskakuje przez jego brzegi, a także jego wysokość, gdy zaczyna oddziaływać na ludzkie struktury, właściwości i życie - tak zwany „etap powodziowy” (patrz odniesienie 2 ).
Sklasyfikuj glebę i typy skał w danym obszarze. Są to inne sposoby pomiaru topografii: opis gleby i profilu geologicznego, które leżą u podstaw krajobrazu powierzchniowego. Analiza geomorfologii oznacza zrozumienie, dlaczego i jak powstały istniejące formy terenu. Na przykład, możesz rozważyć szerokie, delikatne podniesienie granitu, dziurkowane tu i tam głazami tej samej klasyfikacji i otoczone bardziej poziomym terenem osadowym. Może to sugerować, że topografia zawdzięcza swoje istnienie ingerencji granitu, tak jak w batolicie, który lepiej stawiał opór siłom erozji niż otaczające skały osadowe.