Zawartość
Opal jest wykonany z uwodnionej krzemionki lub dwutlenku krzemu. Jego zawartość wody jest różna. Naturalne opale występują w dwóch odmianach. Zwykłe opale mają jeden kolor i mogą być przezroczyste, białe, czerwone lub czarne. Druga odmiana, opal wysokiej jakości, nazywa się szlachetnym opalem. Drogocenne opale znane są z gry kolorami, tęczy, która mieni się, gdy obraca się w świetle. Naukowcy pracujący nad tworzeniem opali w laboratorium próbują uchwycić tę nieuchwytną jakość i odtworzyć piękno naturalnych, szlachetnych opali. W laboratorium powstają trzy kategorie opaliów: imitacja, syntetyczne i sztucznie hodowane.
Imitacje Opals
Jedynym wymogiem, aby materiał był udanym imitatorem opalu, jest wyglądanie jak naturalny opal. John Slocum wynalazł imitację opalu znanego jako Slocum Stone, czyli esencja opalu, w 1974 roku. Kamień jest wykonany ze szkła z kawałkami metalicznej folii, która tworzy ogień charakterystyczny dla opalu. Opalite to kolejna imitacja wykonana z tworzywa sztucznego. Jest bardziej miękki niż naturalny opal i wykazuje opalizującą skórę jaszczurki, podobny do łuski wzór zbliżony do naturalnego opalu, ale wciąż zauważalnie inny.
Opale syntetyczne
Podstawowy proces syntezy opalu składa się z trzech etapów. Najpierw naukowcy tworzą maleńkie kule krzemionkowe. Następnie układają kule w kratownicę, aby naśladować strukturę cennego opalu. Wreszcie wypełniają pory struktury żelem krzemionkowym i utwardzają je. Proces ten może potrwać ponad rok. Rezultatem jest uwodniony produkt z krzemionki, który wykazuje opalizowanie i ma wygląd podobny do naturalnego opalu. Najtrudniejszą częścią syntezy opalu jest odtworzenie tęczowego ognia naturalnego szlachetnego opalu. Pierre Gilson stworzył pierwszy syntetyczny opal w 1974 roku, a pierwsze próby miały raczej opalizujące opalizujące elementy niż iskierki. Naukowcy dostosowali proces i stworzyli opalizującą skórę jaszczurki.
Metoda uprawy opalu Len Crama
W latach 80. fotograf i historyk opalu Len Cram zaczął eksperymentować z nowymi sposobami uprawy opali. Po wysłuchaniu opowieści o opalizowanych szkieletach i słupach ogrodzeniowych wokół kopalni opalu, Cram wątpił w tradycyjne wyjaśnienie formacji opalu. Inni wysunęli hipotezę, że krzemionka wypełniała kieszenie w ziemi i stwardniała w opal przez setki lat. Cram uważał, że opale rosły szybciej. Pomyślał, że opale powstają w wyniku reakcji chemicznych z udziałem związków w ziemi. Cram stworzył własny proces tworzenia opaliów na podstawie tej teorii. Miksuje opalowe zabrudzenia z ciekłymi elektrolitami, aw ciągu kilku miesięcy rośnie opale, które są wizualnie nie do odróżnienia od naturalnych opaliów.