Zawartość
Kwaśne deszcze to opady, które zawierają duże ilości kwasu azotowego lub siarkowego. Źródła naturalne i przemysłowe mogą uwalniać dwutlenek siarki i tlenek azotu do atmosfery, co prowadzi do chemicznego połączenia ich z tlenem i wodą, tworząc odpowiednie kwasowe cząsteczki. Kwasy te są następnie osadzane przez deszcz lub pył w zależności od klimatu w regionie. Podczas gdy kwaśne deszcze mogą wystąpić w dowolnym miejscu na świecie, są one powszechne w regionach o wysokiej aktywności przemysłowej.
Kwaśny deszcz
Substancje chemiczne w kwaśnym deszczu mogą być wprowadzane do atmosfery przez wulkany, przemysłowe produkty uboczne, spalanie paliw kopalnych i rozkładającą się roślinność. W większości krajów przemysłowych wytwarzanie energii elektrycznej poprzez spalanie paliw kopalnych uwalnia ponad 65 procent całego dwutlenku siarki i 25 procent całego tlenku azotu. Kwaśne deszcze mogą potencjalnie powodować szkody w domach, samochodach i innych materiałach, a także w naturalnych siedliskach, takich jak jeziora, strumienie, mokradła i inne środowiska wodne.
Dlaczego tak się dzieje?
Gazy uwalniane podczas spalania paliw kopalnych i erupcji wulkanicznych mogą unosić się do atmosfery i mieszać z wodą i tlenem, tworząc kwasowe cząsteczki, w wyniku czego powstaje kwas siarkowy i azotowy. Może to spowodować kwaśne deszcze lub suche osadzanie się kwasu w pyle.
Osadzanie na mokro lub na sucho
Rodzaj osadzania zależy od pogody w regionie. Osadzanie na mokro lub kwaśny deszcz występuje, gdy kwasowe cząsteczki mieszają się z deszczem, mgłą, deszczem ze śniegiem lub śniegiem. Opadająca mokra mieszanina może zaszkodzić roślinom i zwierzętom narażonym na kwaśne deszcze. Suche osadzanie ma miejsce, gdy jest sucho, a kwasowe cząsteczki mieszają się z kurzem lub dymem i opadają w postaci suchych osadów. Taka mieszanka może przyklejać się do domów, budynków, samochodów itp., Powodując uszkodzenia w różnym stopniu. Deszcz może zmyć te mieszaniny, prowadząc do kwaśnej wody odpływowej.
Gdzie to występuje?
Podczas gdy kwaśne deszcze są najbardziej rozpowszechnione tam, gdzie emisje dwutlenku siarki i tlenku azotu są wysokie, szczególnie w krajach uprzemysłowionych, mogą wystąpić w dowolnym miejscu na Ziemi, ponieważ wiatry wieją w odległości wielu kilometrów od ich źródeł.