Zawartość
Obecnie około 48 procent amerykańskich domów ma psa; niektóre z tych szczeniąt - w sumie prawie 90 milionów - są tak ukochane, że mają nawet własne konta na Instagramie. Gdzie i kiedy przyszły psy, aby dzielić przestrzeń, a później łóżka z ludźmi pozostają niepewne, ale jedno jest jasne: psy są najstarszym przyjacielem zwierząt.
Dogged Debata o udomowieniu
Badacze zgadzają się, że wszystkie psy wywodzą się od dzikich przodków szarych wilków, ale kiedy, gdzie, a nawet ile razy to udomowienie miało miejsce, było przedmiotem ciągłej debaty. W 2016 r. Międzynarodowy zespół archeologów i genetyków przeprowadził sekwencjonowanie DNA zarówno od współczesnych, jak i starożytnych psów i doszedł do wniosku, że dwie różne populacje wilków - jedna w Europie, a druga w Azji - dały początek naszym współczesnym kundlom około 14 000 lat temu.
Ale nowa teoria, opublikowana w „Nature Communications” w 2017 r., Zaprzecza ich hipotezie podwójnego pochodzenia, sugerując zamiast tego, że psy zostały udomowione tylko raz i znacznie wcześniej, około 20 000 do 40 000 lat temu. Nie podzielili się na genetycznie odrębne grupy wschodnie i zachodnie aż do później, od 17 000 do 24 000 lat.
Współpraca uwieczniona w kamieniu
Archeolog Maria Guagnin i zespół naukowców z Instytutu Maxa Plancka w Niemczech spędzili trzy lata katalogując ponad 1400 paneli sztuki naskalnej w miejscach w północno-zachodniej Arabii Saudyjskiej. Prawie połowa tych paneli, jak opisano w „Journal of Anthropological Archaeology”, przedstawia ludzi ze zwierzętami, w tym ponad 300 przypadków udomowionych psów. Psy wydają się pomagać w polowaniach: w niektórych przypadkach gryzą je w koziorożce i gazele; u innych psy są przywiązane do pasa myśliwego, który trzyma łuk i strzały. Średnie psy mają kolczaste uszy, krótkie pyski i zwinięte do góry zwinięte ogony, przypominające krzaczastego ogona Basenji lub psa faraona - lub, jak sugerują autorzy, współczesnego psa Canaan.
Jeśli szacunki naukowców są prawidłowe, ryciny mają prawdopodobnie 8 000 do 9 000 lat, co czyni je najstarszymi przedstawieniami udomowionych psów i najlepszym dowodem na to, że ludzie używają wczesnych psów do polowania. A użycie smyczy jest najwcześniej znane w zapisie archeologicznym.
Entombed Together for Eternity
Pod Bonn w Niemczech, w przeddzień pierwszej wojny światowej, robotnicy wydobywający bazaltową skałę odkryli grób zawierający dwa kompletne ludzkie szkielety - dorosłego mężczyznę i kobietę - wraz z czymś, co wówczas uważano za wilk i inne kości zwierząt. Kości zwierząt były przechowywane i nietknięte przez ponad 50 lat, zanim ostatecznie zidentyfikowano je jako kości nie jednego, ale dwóch udomowionych psów paleolitycznych. Witryna, znana jako Bonn-Oberkassel, jest jak dotąd najwcześniejszym mocnym dowodem na udomowienie psów, a także najstarszym znanym grobem, w którym chowano ludzi i psy.
W 2017 roku lekarz weterynarii i archeolog Luc Janssens ponownie odwiedził te psie kości. Stwierdził, że młodszy z dwóch psów miał zaledwie sześć do siedmiu miesięcy i na podstawie dowodów dentystycznych prawdopodobnie był poważnie chory na psią nosówkę. Uszkodzenie zębów sugeruje, że pies zachorował na śmiertelną chorobę jako szczeniak i przeżył trzy ciężkie choroby w wieku od 19 do 23 tygodni. Według Janssens w komunikacie prasowym na uniwersytecie: „Bez odpowiedniej opieki pies z poważnym przypadkiem nosówki umrze w ciągu trzech tygodni”, co prowadzi go do przekonania, że ludzie intensywnie opiekowali się zwierzęciem przez co najmniej osiem tygodni, okres, w którym zwierzę nie miałoby żadnej wartości użytkowej. To, w połączeniu z pochówkiem psów obok ludzi, sugeruje, że wyjątkowe więzi emocjonalne między człowiekiem a najlepszym przyjacielem człowieka mogą się rozciągać przez tysiąclecia.