Zawartość
Posłaniec RNA (mRNA), transkrybowany z genu na matrycy DNA, przenosi informacje, które kodują kierunki syntezy białek przez rybosomy. Każdy z 25 000 do 30 000 genów w ludzkim genomie jest obecny w większości komórek twojego ciała, ale każda komórka wyraża tylko niewielką ich część. Degradacja RNA posłańca jest jedną z metod stosowanych przez komórki do regulowania, które geny ulegają ekspresji i kiedy.
Poziomy regulacji genów
Ekspresję genu można regulować na kilku poziomach w komórce. Różnicowa transkrypcja genów reguluje, które geny mogą być transkrybowane do RNA, podczas gdy selektywne przetwarzanie jądrowego RNA reguluje, który transkrybowany RNA może dostać się do cytoplazmy i stać się informacyjnym RNA. Geny można regulować w dowolnym momencie przed, po lub w trakcie procesów translacji i transkrypcji.
Transkrypcja
Transkrypcja to synteza informacyjnego RNA z matrycy DNA. MRNA powstały w wyniku transkrypcji może opuścić jądro i wejść do cytoplazmy, gdzie jest transkrybowany przez rybosomy w celu wytworzenia produktów białkowych.
Degradacja mRNA
Różne przekaźnikowe RNA są tłumaczone w różnym tempie przez komórkę. Każdy mRNA różni się szybkością translacji do białka i stabilnością cząsteczki mRNA. Im dłużej trwa cząsteczka mRNA, tym więcej produktów białkowych można transkrybować z sekwencji mRNA.
Okres półtrwania mRNA
Większość bakteryjnego mRNA ma okres półtrwania wynoszący zaledwie kilka minut, a bakteryjny okres półtrwania mRNA wynosi od mniej niż 1 minuty do 20 minut. Średni okres półtrwania ludzkiego mRNA wynosi 10 godzin, a okres półtrwania ludzkiego mRNA wynosi od 30 minut do 24 godzin.
Zwiększona stabilność
Podczas gdy komórki degradują informacyjny RNA, aby regulować ilość białek, które mogą ulegać translacji z każdej cząsteczki mRNA, modyfikują również cząsteczki mRNA w sposób, który zwiększa stabilność cząsteczki i zwiększa wydajność białka w określonych warunkach i w określonych momentach. Dodanie ogona poliA do 3 końca cząsteczki mRNA zwiększa stabilność cząsteczki mRNA. Im dłuższy ogon poliA, tym bardziej stabilna cząsteczka i więcej białka, które można translować.