Zawartość
Struktura szkieletowa u zwierząt jest w dużej mierze zależna od ewolucji. Gdy gatunki zwierząt dostosowują się do różnych nisz ekologicznych, ich struktury fizyczne często zmieniają się w czasie, ponieważ dobór naturalny nagradza sukcesem reprodukcyjnym osoby z najbardziej udanymi adaptacjami. Ludzie są przystosowani do życia w chodzeniu i bieganiu, dlatego nasze kości ewoluowały, aby wspierać nasze proste nawyki. Ptaki są jednak mocno przystosowane do życia w locie, co znajduje odzwierciedlenie w strukturze i składzie ich szkieletów.
Skostnienie
Szkielety ptaków są niezwykle cienkie, ale muszą być bardzo silne, aby przetrwać rygor lotu. Jedną z adaptacji, która to umożliwia, jest stopienie kości w większe, bardziej sztywne struktury, takie jak pygostyl, umieszczony u podstawy kręgosłupa ptaka. Uważa się, że ta funkcja ewoluowała, ponieważ swobodnie poruszający się ogon, taki jak Archeopteryx (uważany za „pierwszego ptaka”), nie jest tak przydatny do kontroli lotu, jak stały ogon. Te fuzje lub kostnienia występują znacznie częściej u ptaków niż u innych zwierząt. U ludzi tylko czaszka, miednica i końce długich kości kończyn, które kończą się na płytkach wzrostu, podlegają tej fuzji.
Msza kostna
Kolejną adaptacją pomocną w locie było zmniejszenie bezwzględnej masy kostnej. W przeciwieństwie do ludzi - którzy mają bardzo masywne kości - ptaki mają pneumatyzowane kości, które zawierają puste komory dostępne dla powietrza. Te kieszenie powietrzne mają strukturę plastra miodu z krzyżującymi się rozpórkami lub kratownicami, które zwiększają wytrzymałość konstrukcyjną przy jednoczesnym zmniejszeniu masy. Rodzaj ruchu, jaki sprzyja poszczególnym gatunkom ptaków, wydaje się wpływać na liczbę ewoluowanych pustych kości; ptaki, które szybują lub szybują przez długi czas, mają największą liczbę pustych kości, podczas gdy pływające i biegające ptaki, takie jak pingwiny i strusie, wcale ich nie mają.
Wahacz
Ptaki są jedynymi zwierzętami, które mają stopiony obojczyk, wahacz, który rozciąga się aż do mostka i wydłuża się w strukturę kilu. Ten specjalny mostek służy jako punkt mocowania bardzo silnych mięśni wymaganych do lotu, aw przypadku pingwinów pływania. Ptaki nielotne, takie jak strusie, nie mają tego kilu. Natomiast kości ludzkiego tułowia są tak skonstruowane, że najsilniejsze mięśnie są zakotwiczone z tyłu, wspierając nasze głowy i wyprostowaną postawę. Jest to konieczne, ponieważ czaszka ptaka stanowi tylko około 1% masy ciała, a ludzka czaszka około 5%.
Proces zaszczepienia
Ptaki również mają niecodzienny proces, którego brakuje ludziom. Te cechy to kolczaste przedłużenia kości, które pomagają wzmocnić cienki klatka piersiowa ptaka, zachodząc na żebro za nim. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „uncinatus”, co oznacza „uzależniony”. Adaptacja tej funkcji do twardej kości jest unikalna dla ptaków, chociaż niektóre gady i dinozaury mają wersję złożoną z chrząstki. Wykazano, że proces niezaszczepiony odgrywa rolę w oddychaniu, utrzymując rozszerzoną klatkę piersiową, zwiększając w ten sposób efektywność wdychania. U ludzi oddychaniem steruje siła przepony, pleców i mięśni klatki piersiowej.