Zawartość
- TL; DR (Too Long; Didnt Read)
- Tło: (x) i (y) Składniki prędkości
- Podstawowe trajektorie ze stałymi równaniami przyspieszenia
- Włączanie Drag
Obliczanie trajektorii pocisku służy jako przydatne wprowadzenie do niektórych kluczowych pojęć w fizyce klasycznej, ale ma również szeroki zakres, aby uwzględnić bardziej złożone czynniki. Na najbardziej podstawowym poziomie trajektoria pocisku działa tak jak trajektoria każdego innego pocisku. Kluczem jest rozdzielenie składników prędkości na osie (x) i (y) i użycie stałego przyspieszenia grawitacyjnego, aby sprawdzić, jak daleko pocisk może przelecieć przed uderzeniem w ziemię. Możesz jednak uwzględnić opór i inne czynniki, jeśli chcesz uzyskać bardziej precyzyjną odpowiedź.
TL; DR (Too Long; Didnt Read)
Zignoruj opór wiatru, aby obliczyć odległość przebytą przez pocisk, używając prostej formuły:
x = v0x√2h ÷ g
Gdzie (v0x) to jego prędkość początkowa, (h) to wysokość, z której został wystrzelony, a (g) to przyspieszenie ziemskie.
Ta formuła obejmuje przeciąganie:
x = vx0t - CρAv2 t2 ÷ 2m
Tutaj (C) to współczynnik oporu pocisku, (ρ) to gęstość powietrza, (A) to powierzchnia pocisku, (t) to czas lotu, a (m) to masa pocisku.
Tło: (x) i (y) Składniki prędkości
Główną kwestią, którą musisz zrozumieć, obliczając trajektorie, jest to, że prędkości, siły lub dowolny „wektor” (który ma kierunek i siłę) można podzielić na „komponenty”. Jeśli coś porusza się pod kątem 45 stopni do poziomu, pomyśl o tym, że porusza się poziomo z pewną prędkością i pionowo z pewną prędkością. Połączenie tych dwóch prędkości i uwzględnienie ich różnych kierunków daje prędkość obiektu, w tym zarówno prędkość, jak i wynikowy kierunek.
Użyj funkcji cos i sin, aby rozdzielić siły lub prędkości na ich komponenty. Jeśli coś porusza się z prędkością 10 metrów na sekundę pod kątem 30 stopni do poziomu, składowa x prędkości wynosi:
przeciwkox = v cos (θ) = 10 m / s × cos (30 °) = 8,66 m / s
Gdzie (v) to prędkość (tj. 10 metrów na sekundę), i możesz ustawić dowolny kąt w miejscu (θ), aby dopasować się do twojego problemu. Składnik (y) podaje podobne wyrażenie:
przeciwkoy = v sin (θ) = 10 m / s × sin (30 °) = 5 m / s
Te dwa elementy tworzą pierwotną prędkość.
Podstawowe trajektorie ze stałymi równaniami przyspieszenia
Kluczem do większości problemów związanych z trajektoriami jest to, że pocisk przestaje się poruszać do przodu, gdy uderza o podłogę. Jeśli kula zostanie wystrzelona z wysokości 1 metra w powietrzu, gdy przyspieszenie ziemskie obniży ją o 1 metr, nie będzie mogła dalej się poruszać. Oznacza to, że składnik Y jest najważniejszą rzeczą do rozważenia.
Równanie dla przesunięcia elementu y jest następujące:
y = v0y t - 0,5 gt2
Indeks dolny „0” oznacza prędkość początkową w kierunku (y), (t) oznacza czas, a (g) oznacza przyspieszenie ziemskie, które wynosi 9,8 m / s2. Możemy to uprościć, jeśli pocisk zostanie wystrzelony idealnie poziomo, więc nie będzie miał prędkości w kierunku (y). To pozostawia:
y = -0,5 gt2
W tym równaniu (y) oznacza przemieszczenie z pozycji początkowej, a my chcemy wiedzieć, jak długo kula spada z wysokości początkowej (h). Innymi słowy, chcemy
y = −h = -0,5 gt2
Które przeorganizujesz, aby:
t = √2h ÷ g
To czas ucieczki pocisku. Jego prędkość do przodu określa odległość, którą pokonuje, i jest to określone przez:
x = v0x t
Tam, gdzie prędkość jest prędkością, opuszcza broń. Ignoruje to efekty przeciągania w celu uproszczenia matematyki. Wykorzystując równanie dla (t) znalezione przed chwilą, przebyta odległość wynosi:
x = v0x√2h ÷ g
W przypadku pocisku, który strzela z prędkością 400 m / si wystrzeliwuje z wysokości 1 metra, daje to:
x__ = 400 m / s √
= 400 m / s × 0,452 s = 180,8 m
Kula pokonuje więc około 181 metrów, zanim trafi w ziemię.
Włączanie Drag
Aby uzyskać bardziej realistyczną odpowiedź, przeciągnij w powyższe równania. To nieco komplikuje sytuację, ale możesz ją łatwo obliczyć, jeśli znajdziesz wymagane informacje o kuli oraz temperaturze i ciśnieniu, w którym jest ona wystrzeliwana. Równanie siły powstającej w wyniku przeciągania jest następujące:
faopór = −CρAv2 ÷ 2
Tutaj (C) reprezentuje współczynnik oporu pocisku (możesz dowiedzieć się o konkretnej kuli lub użyć C = 0,295 jako ogólnej liczby), ρ jest gęstością powietrza (około 1,2 kg / metr sześcienny przy normalnym ciśnieniu i temperaturze) , (A) to pole przekroju pocisku (możesz to wypracować dla konkretnego pocisku lub po prostu użyć A = 4,8 × 10−5 m2, wartość dla kalibru .308) oraz (v) to prędkość pocisku. Na koniec używasz masy pocisku, aby przekształcić tę siłę w przyspieszenie, które można zastosować w równaniu, które można przyjąć jako m = 0,016 kg, chyba że masz na myśli konkretną kulę.
Daje to bardziej skomplikowane wyrażenie dla odległości przebytej w kierunku (x):
x = vx0t - CρAv2 t2 ÷ 2m
Jest to skomplikowane, ponieważ technicznie przeciąganie zmniejsza prędkość, co z kolei zmniejsza przeciąganie, ale można to uprościć, obliczając opór na podstawie początkowej prędkości 400 m / s. Wykorzystując czas lotu 0,452 s (jak poprzednio), daje to:
x__ = 400 m / s × 0,452 s - ÷ 2 × 0,016 kg
= 180,8 m - (0,555 kg m ÷ 0,032 kg)
= 180,8 m - 17,3 m = 163,5 m
Tak więc dodanie oporu zmienia oszacowanie o około 17 metrów.