Para to po prostu woda, która zagotowała się i zmieniła stany. Dopływ ciepła do wody jest utrzymywany w parze jako ciepło całkowite, które jest utajonym ciepłem i ciepłem jawnym. W miarę skraplania się pary oddaje utajone ciepło, a ciekły kondensat zatrzymuje ciepło jawne. Procesy przemysłowe wykorzystujące parę w systemach grzewczych muszą również wychwytywać kondensat, aby utrzymać wysoką wydajność. Dlatego ilość wytwarzanego kondensatu na ilość pary jest użyteczną miarą przy projektowaniu i ocenie systemów grzewczych.
Określić ciśnienie i powiązaną temperaturę nasyconej pary w systemie grzewczym. Na przykład, można założyć, że para ma 350 psia (funtów na cal kwadratowy absolut), który ma temperaturę 432 stopni Fahrenheita. Ta para ma odpowiadające ciepło utajone 794 btu / lb. Jeśli przepływ pary wynosi 1000 funtów na godzinę, całkowity pobór ciepła na godzinę wynosi 794,000 btu.
Określić ciepło procesowe usuwane ze strumienia pary. Załóżmy na przykład, że system ogrzewania naczynia usuwa 30 000 btu / godz. W celu przeprowadzenia reakcji. Oznacza to, że tylko 3,8 procent całkowitego dostępnego ciepła jest pobierane.
Oblicz całkowity przepływ skroplonej cieczy na podstawie obciążenia cieplnego z reaktora procesowego. Jest to określane poprzez podzielenie całkowitego ciepła usuwanego przez system przez ciepło utajone zawarte w parze. Obliczenia wynoszą 30 000/794, co stanowi 37,8 funtów / godzinę ciekłego kondensatu.