Glikoliza to termin opisujący szereg reakcji zachodzących w różnych organizmach, w których glukoza jest rozkładana i tworzy dwie cząsteczki pirogronianu, dwie cząsteczki NADH i dwie trifosforan adenozyny lub ATP. ATP jest podstawową cząsteczką wykorzystywaną do energii przez większość żywych organizmów. Pojedyncza cząsteczka ATP zawiera 7,3 kilokalorii energii, podczas gdy pojedyncza cząsteczka glukozy ma potencjał do wytworzenia energii odpowiadającej 720 kilokalorii. Teoretyczną wydajność glikolizy jako sposobu wytwarzania energii w komórce można łatwo obliczyć przy użyciu tych wartości.
Określić ilość energii wytwarzanej przez glikolizę w kilokaloriach. Dokonuje się tego poprzez pomnożenie liczby moli ATP utworzonych przez ilość energii, w kilokaloriach na mol, każdej cząsteczki ATP. Istnieją 2 mole ATP wytwarzane w glikolizie, a każdy mol zawiera 7,3 kilokalorii na mol, co daje w sumie 14,6 kilokalorii wyprodukowanej energii: 7,3 kcal / mol ATP * 2 mol ATP = 14,6 kcal.
Ustaw stosunek ilości energii wytwarzanej podczas glikolizy do całkowitej ilości energii w pojedynczej cząsteczce glukozy: 14,6 kcal / 720 kcal.
Podziel wcześniej ustalony stosunek i przelicz wynik na procent, aby określić wydajność glikolizy. W glikolizie wytwarza się 14,6 kcal energii z pojedynczej cząsteczki glukozy zawierającej 720 kcal, identyfikując w ten sposób wydajność glikolizy jako 2%: 14,6 kcal / 720 kcal = 0,02 lub 2%.