Energia wodna wykorzystuje siłę wody do obsługi maszyn i wytwarzania energii elektrycznej. Inżynierowie muszą obliczyć siłę poruszającej się wody, aby określić dostępną energię kinetyczną przepływu wody. Prostym przykładem użycia siły wodnej są staromodne koła wodne używane do obsługi maszyn, które mielą ziarna na mąkę. Gdy naukowcy ustalili, że elektryczność może być wytwarzana przy użyciu naturalnej siły wody, tam zbudowano tamy, aby wykorzystać moc. W 1881 r. Miasto Niagra Falls wykorzystało energię elektryczną do zasilania lamp ulicznych. Obecnie wiele krajów na całym świecie wykorzystuje siłę poruszającej się wody do wytwarzania energii elektrycznej.
Wybierz spokojny, prosty obszar wody o długości co najmniej 20 stóp. Wbij kołek ogrodowy w jedną stronę strumienia i wbij drugi kołek naprzeciwko pierwszego, po przeciwnej stronie. Przeprowadź sznurek od jednego palika do drugiego i zaznacz sznurek w czterech równych odstępach.
Zmierz poniżej 20 stóp i wbij kolejne dwa kołki do brzegów strumienia. Zawiąż sznurek z jednego palika na drugi. Zaznacz ten ciąg również w czterech równych odstępach.
Płyń pływającym przedmiotem, takim jak sekcja 2x4, plastikowy dzbanek lub piłka tenisowa, od pierwszych znaczników do drugich znaczników. Zmierz czas potrzebny obiektowi na przejście od punktu początkowego do drugiego zestawu markerów. Zrób to trzy lub więcej razy, aby uzyskać dokładniejsze dane. Oblicz średnią czasów, dzieląc całkowity czas zatrzymania przez liczbę czasów, w których proces był mierzony. Zapisz średni czas w stopach na sekundę.
Oblicz średnią głębokość strumienia, mierząc głębokość wody przy każdym znaku na pierwszym ciągu. Dodaj pomiary razem i podziel przez cztery. Wykonaj ten sam proces w punkcie drugiego ciągu. Zapisz średnie głębokości strumienia w obu zaznaczonych obszarach.
Oblicz obszar strumienia, dodając średnie głębokości i dzieląc przez dwa, a następnie mnożąc wynik przez szerokość strumienia. Zapisz to jako średni obszar strumienia.
Użyj wzoru F = ALC / T, aby obliczyć siłę poruszającej się wody. F = siła, A = średnia powierzchnia, L = długość strumienia (20 stóp), C = współczynnik dla dna koryta wody, a T = czas podróży. Współczynnik stosowany przez Agencję Ochrony Środowiska wynosi 0,8 dla strumieni ze złożem skalistym i 0,9 dla strumieni ze złożem błotnistym.