Gdy gazociąg pod ciśnieniem jest szybko pozbawiony ciśnienia (tj. Pozwala się gazowi szybko przepływać przez otwarty zawór do atmosfery), efekt termodynamiczny powoduje ochłodzenie gazu. Nazywa się to procesem dławienia lub efektem Joule-Thomsona. Utrata ciepła jest funkcją rozszerzania się gazu z wysokiego ciśnienia na niższe ciśnienie i ma charakter adiabatyczny (nie następuje wymiana ciepła).
Określić gaz sprężony w rurociągu. Załóżmy na przykład, że gazowy dwutlenek węgla znajduje się w rurociągu pod ciśnieniem 294 funtów na cal kwadratowy (psi) i w temperaturze 212 stopni Fahrenheita. W tych warunkach współczynnik Joule-Thomsona wynosi 0,6375.
Zmień kolejność obliczania strat ciepła, aby wyodrębnić temperaturę końcową. Równanie Joule-Thomsona wynosi μ = (T1 - T2) / (P1 - P2), gdzie μ jest współczynnikiem Joule-Thomsona, T1 jest temperaturą początkową, T2 jest temperaturą końcową, P1 jest ciśnieniem początkowym, a P2 jest końcowym nacisk. Zmiana wydajności daje -μ x (P1 - P2) + T1 = T2. Załóżmy, że końcowe ciśnienie wynosi 50 psi.
Obliczyć końcową temperaturę i straty ciepła w systemie. Dokonuje się tego, wprowadzając wartości jako -0,6375 x (294–50) + 212 = T2, co oblicza się jako T2 = 56,45. Dlatego utrata ciepła podczas rozprężania wynosi 212 - 56,45 lub około 155 stopni Fahrenheita.