Magnetyzacja jest miarą gęstości magnetyzmu i może być obliczona na podstawie liczby momentów magnetycznych w danej objętości. Moment magnetyczny jest miarą kierunku i siły pola magnetycznego. Fizycy traktują moment magnetyczny jako wektor, wielkość, która ma zarówno wielkość, jak i kierunek. Magnetyzację możemy wyrazić na różne sposoby, w zależności od tego, co wiemy o polu magnetycznym.
Opisz matematycznie moment magnetyczny. Można to przedstawić jako Nm, gdzie N jest wielkością momentu magnetycznego, a m jest wektorem jednostkowym pokazującym kierunek magnetyzmu. Moment magnetyczny mierzy się w obszarze x prąd, zwykle w amperach w metrach kwadratowych (m ^ 2A).
Definiuj magnetyzację matematycznie. Może to być pokazane jako M = Nm / V, gdzie M jest magnetyzacją, N jest wielkością momentu magnetycznego, m jest jego kierunkiem, a V jest objętością próbki.
Oblicz magnetyzm w kategoriach pól magnetycznych. Pole B jest podstawową wielkością pola magnetycznego, a pole H jest polem pochodnym zdefiniowanym jako H = B / uo-M, gdzie uo jest stałą magnetyczną. Dlatego M = B / uo - H.
Zdefiniuj dimagnety i parametry. Dimagnet jest magnesem, który wywiera pole magnetyczne w przeciwieństwie do pola przyłożonego zewnętrznie, a paramagnet wywiera pole magnetyczne, które przyciąga pole przyłożone zewnętrznie.
Pokaż wartość M, gdy związek między M i H jest liniowy. Zwykle dzieje się tak w przypadku dimagnentów i paramagnetów i może być pokazane jako M = xmH, gdzie xm jest podatnością magnetyczną na objętość, stopniem, w jakim magnetyzacja materiału reaguje na zewnętrzne pole magnetyczne.