Okrągłość jest miarą ostrości narożników i krawędzi danej cząstki i jest związana ze sferycznością i zwartością kształtu. Okrąg jest najbardziej okrągłym kształtem, więc okrągłość to stopień, w jakim kształt obiektów różni się od okręgu. Okrągłość jest powszechnie stosowana w astronomii do klasyfikowania kształtów ciał niebieskich. Obliczanie okrągłości wymaga pomiarów promieni wokół obiektu w regularnych odstępach czasu.
Określ kąty, pod którymi mierzy się promień obiektu. Pozwolić ? być miarą kąta w stopniach tak, że 360 / N =? gdzie N jest liczbą całkowitą. Kąty, pod którymi mierzymy promień obiektu, są określone przez zbiór A = {1 ?, 2 ?, 3? ... N?}.
Zmierz promień obiektu pod kątami w zbiorze A. Zwróć uwagę, że środek obiektu musi być zdefiniowany, ponieważ nie może to być okrąg. Astronomowie zwykle używają środka obrotu, podczas gdy geolog najprawdopodobniej użyje środka masy. Promień Yi będzie odległością od środka obiektu do powierzchni obiektu pod kątem?
Zdefiniuj szacunkowy promień R obiektu jako średnią pomiarów Y. To daje nam R =? Yi / N.
Zdefiniuj długości aib tak, aby a = 2? Yi cos (? I) / N ib = 2? Yi sin (? I) / N. Zapewnia to odchylenie obiektu od koła o promieniu R jako Yi - R - a x cos (? I) - b x sin (? I). Ta metoda jest znana jako metoda pojedynczego śledzenia, ponieważ dla obiektu wykonywany jest tylko jeden zestaw pomiarów.
Użyj metody wielokrotnego śledzenia dla większej dokładności. Obiekt jest obracany po każdym zestawie pomiarów przed wykonaniem nowego zestawu pomiarów. Umożliwia to oddzielenie błędów w zlokalizowaniu środka obiektu od odchyleń w okrągłości obiektów.