Zawartość
Teoretyczna wydajność to ilość produktów powstałych w wyniku reakcji chemicznej, pod warunkiem, że żaden z reagentów nie zostanie zmarnowany i reakcja zostanie całkowicie zakończona. Znajomość wydajności teoretycznej pomaga określić wydajność reakcji. Jest to ważne, aby wiedzieć na każdym poziomie, od początkujących studentów chemii po chemików przemysłowych, którzy dążą do maksymalizacji zysków. Podstawowe teoretyczne obliczenie wydajności rozpoczyna się od równania reakcji chemicznej, uwzględnia molowe ilości reagentów i produktów oraz określa, czy jest wystarczająca ilość każdego reagenta, aby wszystkie zostały zużyte.
Krok 1
Określić liczbę moli każdego reagenta. W przypadku ciał stałych należy podzielić masę zastosowanego reagenta przez jego masę cząsteczkową. W przypadku cieczy i gazów pomnóż objętość przez gęstość, a następnie podziel przez masę cząsteczkową.
Krok 2
Pomnóż masę cząsteczkową przez liczbę moli w równaniu. Reagent, który ma najmniejszą liczbę molową, jest odczynnikiem ograniczającym.
Krok 3
Obliczyć teoretyczną wydajność mola za pomocą równania chemicznego. Pomnóż stosunek odczynnika ograniczającego do produktu przez liczbę moli odczynnika ograniczającego użytego w eksperymencie. Na przykład, jeśli twoje równanie wynosi 4Al + 3O2, daje 2 Al2O3, a Al jest twoim odczynnikiem ograniczającym, dzielisz liczbę moli Al używanych przez dwa, ponieważ potrzeba czterech moli Al, aby uzyskać dwa mole Al2O3, stosunek dwóch do jednego.
Krok 4
Pomnóż liczbę moli produktu przez masę cząsteczkową produktu, aby określić teoretyczną wydajność. Na przykład, jeśli utworzysz 0,5 mola Al2O3, masa cząsteczkowa Al2CO3 wynosi 101,96 g / mol, więc otrzymałeś 50,98 gramów jako teoretyczną wydajność.