Podobnie jak w przypadku korzystania z dowolnego instrumentu naukowego, przed użyciem go do analizy próbki należy upewnić się, że instrument jest w dobrym stanie technicznym. Sprawdzanie odpowiedzi przyrządu na znaną próbkę sprawdza, czy przyrząd jest właściwie skalibrowany. Spektrofotometry wymagają okresowej kalibracji, aby zapewnić prawidłową reakcję przyrządu. Spektrofotometry na podczerwień (IR) wykorzystują polistyren jako wzorzec kalibracji. Skan instrumentu z kawałkiem polistyrenu w uchwycie próbki potwierdzi obecność pików widocznych na widmach IR i względną intensywność pików.
Włącz spektrofotometr i pozwól mu się rozgrzać przez co najmniej 10 minut. Czas nagrzewania jest wymagany do ustabilizowania się źródła. Bez stabilnego źródła nie można polegać na uzyskanych widmach. Sygnał analityczny polega na tłumieniu promieniowania źródła przez próbkę.
Przeprowadź normę kalibracji, umieszczając kawałek folii polistyrenowej w uchwycie próbki. Bez uruchomienia testowego z wykorzystaniem próbki znanych widm zwanych standardem nie ma pewności, że spektrofotometr działa poprawnie.
Pobierz widma dla próbki polistyrenu. Porównaj widma z widmem standardowego widma IR. Upewnij się, że wszystkie oczekiwane piki istnieją w widmach testowych. Lokalizacja pików musi pokrywać się z długością fali absorpcji.
Sprawdź widma, aby upewnić się, że siła sygnału mieści się w 95% wartości maksymalnej dla najsilniejszego piku. Jeśli najsilniejszy pik w widmach jest mniej więcej niż pełna skala, dostosuj tłumienie, aby zapewnić prawidłową siłę sygnału.
Często kalibruj spektrofotometr IR. Minimalna częstotliwość kalibracji powinna obejmować skan tuż przed i jeden po pracy na dany dzień.