Ściana komórki: definicja, struktura i funkcja (z diagramem)

Zawartość

• Jaka jest funkcja ściany komórkowej?
• Co składa się na ścianę komórki roślinnej?
• Ciśnienie turgora
• Białka w ścianie komórkowej
• Struktura ściany komórkowej rośliny
• Pierwotna ściana komórkowa
• Wtórna ściana komórkowa
• Różnica między pierwotnymi i wtórnymi ścianami komórkowymi u roślin
• Struktura ścian komórkowych grzybów i glonów
• Ściany komórek grzybiczych
• Ściany komórkowe w algach
• Bakteryjne ściany komórkowe
• Bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne
• Antybiotyki i bakterie
• Odporność na antybiotyki
• Ściany komórkowe mają znaczenie

Ściana komórkowa stanowi dodatkową warstwę ochronną na błonie komórkowej. Ściany komórkowe można znaleźć zarówno u prokariotów, jak i eukariotów, i są one najczęściej spotykane w roślinach, algach, grzybach i bakteriach.

Jednak zwierzęta i pierwotniaki nie mają tego typu struktury. Ściany komórki są zwykle sztywnymi strukturami, które pomagają utrzymać kształt komórki.

Jaka jest funkcja ściany komórkowej?

Ściana komórki ma kilka funkcji, w tym utrzymanie struktury i kształtu komórki. Ściana jest sztywna, więc chroni komórkę i jej zawartość.

Na przykład ściana komórkowa może zapobiegać przedostawaniu się patogenów, takich jak wirusy roślinne. Oprócz mechanicznego wsparcia ściana działa jako rama, która może zapobiec zbyt szybkiemu rozszerzaniu się lub wzrostowi komórki. Białka, włókna celulozowe, polisacharydy i inne elementy strukturalne pomagają ścianie zachować kształt komórki.

Ściana komórkowa odgrywa również ważną rolę w transporcie. Ponieważ ściana jest membrana półprzepuszczalna, pozwala na przejście niektórych substancji, takich jak białka. Pozwala to ścianie regulować dyfuzję w komórce i kontrolować, co wchodzi lub wychodzi.

Dodatkowo półprzepuszczalna membrana pomaga w komunikacji między komórkami, umożliwiając cząsteczkom sygnałowym przejście przez pory.

Co składa się na ścianę komórki roślinnej?

Ściana komórkowa rośliny składa się głównie z węglowodanów, takich jak pektyny, celuloza i hemiceluloza. Ma również białka strukturalne w mniejszych ilościach i niektóre minerały, takie jak krzem. Wszystkie te elementy są istotnymi częściami ściany komórkowej.

Celuloza jest złożonym węglowodanem i składa się z tysięcy monomery glukozy które tworzą długie łańcuchy. Łańcuchy te łączą się i tworzą celulozę mikrofibryle, które mają kilka nanometrów średnicy. Mikrowłókna pomagają kontrolować wzrost komórki, ograniczając lub umożliwiając jej rozwój.

Ciśnienie turgora

Jednym z głównych powodów posiadania ściany w komórce roślinnej jest to, że może wytrzymać ciśnienie turgorowe, i tutaj właśnie celuloza odgrywa kluczową rolę. Ciśnienie turgorowe jest siłą wytwarzaną przez wypychające wnętrze komórki. Mikrowłókna celulozowe tworzą matrycę z białkami, hemicelulozami i pektynami, aby zapewnić mocny szkielet odporny na ciśnienie turgorowe.

Zarówno hemicelulozy, jak i pektyny są rozgałęzionymi polisacharydami. Hemicelulozy mają wiązania wodorowe łączące je z mikrofibrylami celulozy, podczas gdy pektyny wychwytują cząsteczki wody, tworząc żel. Hemicelulozy zwiększają wytrzymałość matrycy, a pektyny pomagają zapobiegać kompresji.

Białka w ścianie komórkowej

Białka w ścianie komórkowej pełnią różne funkcje. Niektóre z nich zapewniają wsparcie strukturalne. Inne to enzymy, które są rodzajem białka, które może przyspieszyć reakcje chemiczne.

Enzymy pomagają w tworzeniu i normalnych modyfikacji, które zachodzą w celu utrzymania ściany komórkowej roślin. Odgrywają także rolę w dojrzewaniu owoców i zmianach koloru liści.

Jeśli kiedykolwiek zrobiłeś własny dżem lub galaretkę, to widziałeś te same rodzaje pektyny znaleziony w ścianach komórkowych w akcji. Pektyna to składnik, który kucharze dodają do zagęstników soków owocowych. Często używają pektyny naturalnie występującej w jabłkach lub jagodach do produkcji dżemów lub galaretek.

••• Nauka

Struktura ściany komórkowej rośliny

Ściany komórek roślinnych są strukturami trójwarstwowymi z środkowa lamela, pierwotna ściana komórkowa i wtórna ściana komórkowa. Środkowa lamela jest najbardziej zewnętrzną warstwą i pomaga w połączeniach między komórkami, jednocześnie utrzymując sąsiednie komórki razem (innymi słowy, siedzi pomiędzy i utrzymuje ściany komórkowe dwóch komórek; dlatego nazywa się je środkową lamelą, chociaż jest to najbardziej zewnętrzna warstwa).

Środkowa lamela działa jak klej lub cement dla komórek roślinnych, ponieważ zawiera pektyny. Podczas podziału komórek najpierw tworzy się środkowa lamela.

Pierwotna ściana komórkowa

Pierwotna ściana komórkowa rozwija się, gdy komórka rośnie, więc zwykle jest cienka i elastyczna. Tworzy się między środkową blaszką a membrana plazmowa.

Składa się z mikrowłókien celulozowych z hemicelulozami i pektynami. Ta warstwa pozwala komórce rosnąć w czasie, ale nie ogranicza nadmiernie wzrostu komórek.

Wtórna ściana komórkowa

Wtórna ściana komórkowa jest grubsza i sztywniejsza, dzięki czemu zapewnia lepszą ochronę rośliny. Istnieje między pierwotną ścianą komórki a błoną plazmatyczną. Często pierwotna ściana komórkowa faktycznie pomaga utworzyć tę ścianę wtórną po zakończeniu wzrostu komórki.

Wtórne ściany komórkowe składają się z celulozy, hemiceluloz i lignina. Lignina jest polimerem aromatycznego alkoholu, który zapewnia dodatkowe wsparcie dla rośliny. Pomaga chronić roślinę przed atakami owadów lub patogenów. Lignina pomaga również w transporcie wody w komórkach.

Różnica między pierwotnymi i wtórnymi ścianami komórkowymi u roślin

Porównując skład i grubość pierwotnych i wtórnych ścian komórek w roślinach, łatwo zauważyć różnice.

Po pierwsze, ściany pierwotne mają równe ilości celulozy, pektyn i hemiceluloz. Jednak wtórne ściany komórkowe nie zawierają żadnej pektyny i mają więcej celulozy.Po drugie, mikrofibryle celulozowe w ścianach komórek pierwotnych wyglądają losowo, ale są zorganizowane w ścianach wtórnych.

Chociaż naukowcy odkryli wiele aspektów funkcjonowania ścian komórkowych u roślin, niektóre obszary nadal wymagają dalszych badań.

Na przykład wciąż uczą się więcej o faktycznych genach zaangażowanych w biosyntezę ściany komórkowej. Naukowcy szacują, że w procesie bierze udział około 2000 genów. Innym ważnym obszarem badań jest sposób regulacji genów w komórkach roślinnych i ich wpływ na ścianę.

Struktura ścian komórkowych grzybów i glonów

Podobnie jak rośliny, ściany komórkowe grzybów składają się z węglowodanów. Jednak podczas gdy grzyby mają komórki z chityna i inne węglowodany, nie mają celulozy jak rośliny.

Ich ściany komórkowe mają również:

Należy zauważyć, że nie wszystkie grzyby mają ściany komórkowe, ale wiele z nich ma. W przypadku grzybów ściana komórkowa znajduje się na zewnątrz błony plazmatycznej. Chityna stanowi większość ściany komórkowej i jest to ten sam materiał, który daje owadom ich silne egzoszkielety.

Ściany komórek grzybiczych

Ogólnie grzyby ze ścianami komórkowymi mają trzy warstwy: chityna, glukany i białka.

Jako najbardziej wewnętrzna warstwa chityna jest włóknista i składa się z polisacharydów. Pomaga uczynić ściany komórkowe grzybów sztywnymi i silnymi. Następnie jest warstwa glukanów, które są polimerami glukozy, sieciującymi się z chityną. Glukany pomagają również grzybom utrzymać sztywność ściany komórkowej.

Wreszcie istnieje warstwa białek zwana mannoproteiny lub mannany, które mają wysoki poziom cukier mannozowy. Ściana komórkowa zawiera również enzymy i białka strukturalne.

Różne elementy ściany komórkowej grzyba mogą służyć do różnych celów. Na przykład enzymy mogą pomóc w trawieniu materiałów organicznych, podczas gdy inne białka mogą pomóc w adhezji w środowisku.

Ściany komórkowe w algach

Ściany komórkowe glonów składają się z polisacharydów, takich jak celuloza lub glikoproteiny. Niektóre glony zawierają zarówno polisacharydy, jak i glikoproteiny w ścianach komórkowych. Ponadto ściany komórkowe alg zawierają mannany, ksylany, kwas alginowy i sulfonowane polisacharydy. Ściany komórkowe różnych rodzajów glonów mogą się znacznie różnić.

Mannany to białka, które wytwarzają mikrofibryle w niektórych zielonych i czerwonych algach. Ksylany są złożonymi polisacharydami i czasami zastępują celulozę w algach. Kwas alginowy to inny rodzaj polisacharydu często występującego w brązowych algach. Jednak większość glonów ma sulfonowane polisacharydy.

Okrzemki są rodzajem glonów żyjących w wodzie i glebie. Są wyjątkowe, ponieważ ich ściany komórkowe są wykonane z krzemionki. Naukowcy wciąż badają, w jaki sposób okrzemki tworzą ściany komórkowe i które białka tworzą ten proces.

Niemniej jednak ustalili, że okrzemki tworzą wewnętrzne ściany bogate w minerały i przenoszą je poza komórkę. Ten proces nazywa się egzocytoza, jest złożony i obejmuje wiele białek.

Bakteryjne ściany komórkowe

Bakteryjna ściana komórkowa ma peptydoglikany. Peptydoglikan lub mureina jest unikalną cząsteczką, która składa się z cukrów i aminokwasów w warstwie siatki, i pomaga komórce zachować swój kształt i strukturę.

Ściana komórkowa bakterii istnieje poza błoną plazmatyczną. Ściana nie tylko pomaga skonfigurować kształt komórki, ale także pomaga zapobiec pęknięciu komórki i rozlaniu całej jej zawartości.

Bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne

Ogólnie rzecz biorąc, bakterie można podzielić na kategorie Gram-dodatnie lub Gram-ujemne, a każdy typ ma nieco inną ścianę komórkową. Bakterie Gram-dodatnie mogą zabarwić się na niebiesko lub fioletowo podczas testu barwienia Grama, w którym barwniki reagują z peptydoglikanami w ścianie komórkowej.

Z drugiej strony, bakterie Gram-ujemne nie mogą być zabarwione na niebiesko lub fioletowo przy pomocy tego rodzaju testu. Dziś mikrobiolodzy nadal używają barwienia metodą Grama do identyfikacji rodzaju bakterii. Należy zauważyć, że zarówno bakterie Gram-dodatnie, jak i Gram-ujemne mają peptydoglikany, ale dodatkowa zewnętrzna błona zapobiega zabarwieniu bakterii Gram-ujemnych.

Bakterie Gram-dodatnie mają grube ściany komórkowe wykonane z warstw peptydoglikanów. Bakterie Gram-dodatnie mają jedną błonę plazmową otoczoną tą ścianą komórkową. Jednak bakterie Gram-ujemne mają cienkie ściany komórkowe peptydoglikanów, które nie wystarczają do ich ochrony.

Właśnie dlatego bakterie Gram-ujemne mają dodatkową warstwę lipopolisacharydy (LPS), które służą jako endotoksyna. Bakterie Gram-ujemne mają wewnętrzną i zewnętrzną błonę plazmową, a cienkie ściany komórkowe znajdują się między błonami.

Antybiotyki i bakterie

Różnice między komórkami ludzkimi i bakteryjnymi umożliwiają stosowanie antybiotyki w twoim ciele bez zabijania wszystkich komórek. Ponieważ ludzie nie mają ścian komórkowych, leki takie jak antybiotyki mogą atakować ściany komórkowe bakterii. Skład ściany komórkowej odgrywa rolę w działaniu niektórych antybiotyków.

Na przykład penicylina, popularny antybiotyk beta-laktamowy, może wpływać na enzym, który tworzy powiązania między niciami peptydoglikanu w bakteriach. Pomaga to zniszczyć ochronną ścianę komórkową i powstrzymuje rozwój bakterii. Niestety antybiotyki mogą zabijać zarówno pomocne, jak i szkodliwe bakterie w organizmie.

Inna grupa antybiotyków zwana glikopeptydami jest ukierunkowana na syntezę ścian komórkowych poprzez powstrzymanie tworzenia się peptydoglikanów. Przykłady antybiotyków glikopeptydowych obejmują wankomycynę i teikoplaninę.

Odporność na antybiotyki

Oporność na antybiotyki występuje, gdy bakterie się zmieniają, co powoduje, że leki są mniej skuteczne. Ponieważ oporne bakterie przeżywają, mogą się rozmnażać i namnażać. Stają się bakterie odporny na antybiotyki na różne sposoby.

Na przykład mogą zmienić ściany komórkowe. Mogą przenieść antybiotyk ze swoich komórek lub udostępnić informacje genetyczne, które obejmują oporność na leki.

Jednym ze sposobów, w jaki niektóre bakterie są odporne na antybiotyki beta-laktamowe, takie jak penicylina, jest wytwarzanie enzymu zwanego beta-laktamazą. Enzym atakuje pierścień beta-laktamowy, który jest podstawowym składnikiem leku i składa się z węgla, wodoru, azotu i tlenu. Jednak producenci leków starają się zapobiec tej oporności, dodając inhibitory beta-laktamazy.

Ściany komórkowe mają znaczenie

Ściany komórkowe zapewniają ochronę, wsparcie i pomoc strukturalną roślinom, algom, grzybom i bakteriom. Chociaż istnieją znaczne różnice między ścianami komórkowymi prokariotów i eukariotów, większość organizmów ma ściany komórkowe poza błonami plazmatycznymi.

Innym podobieństwem jest to, że większość ścian komórkowych zapewnia sztywność i wytrzymałość, które pomagają komórkom utrzymać ich kształt. Ochrona przed patogenami lub drapieżnikami jest również czymś, co łączy wiele ścian komórkowych różnych organizmów. Wiele organizmów ma ściany komórkowe zbudowane z białek i cukrów.

Zrozumienie ścian komórkowych prokariotów i eukariotów może pomóc ludziom na różne sposoby. Od lepszych leków po mocniejsze uprawy, zdobycie dodatkowych informacji na temat ściany komórkowej oferuje wiele potencjalnych korzyści.