Zawartość
Planety karłowate to obiekty, które istnieją w Układzie Słonecznym, które są większe niż meteory lub komety, ale nie mieszczą się w definicji planety. W Układzie Słonecznym zidentyfikowano co najmniej pięć planet karłowatych, w tym słynną dawną planetę Pluton, chociaż istnieje wiele innych.
Definicja karła
Według Międzynarodowej Unii Astronomicznej planeta karłowata to obiekt, który nie jest satelitą, ma kulisty kształt i nie oczyścił sąsiedztwa swojej orbity. Kiedy obiekt „oczyszcza swoje otoczenie”, oznacza to, że grawitacja przedmiotów o podobnych rozmiarach nie jest już dłużej odczuwalna; oczyszczenie okolicy jest jedynym aspektem odróżniającym planety karłowate od zwykłych ośmiu planet. Planety karłowate mogą przechwytywać księżyce i inne obiekty w swojej grawitacji.
Gdzie je znaleźć
Ze względu na małe rozmiary planety karłowate są trudne do zlokalizowania. Prawie wszystkie znane planety karłowate w Układzie Słonecznym znajdują się poza najdalszą planetą, Neptunem. Pas Kuipera to rozległy region w zewnętrznych obszarach Układu Słonecznego, zawierający asteroidy, komety i inne małe zamarznięte przedmioty. Co najmniej cztery planety karłowate znajdują się w Pasie Kuipera, a ze względu na odległość pasów od Ziemi i fakt, że nie dotarła do niego żadna sonda, naukowcy uważają, że w Pasie Kuipera jest wiele planet.
Zdegradowany Pluton
Najbardziej znaną z planet karłowatych jest Pluton, który przed 2006 r. Został sklasyfikowany jako jedna z dziewięciu planet. Pluton został odkryty w 1930 roku przez Clyde Tombaugh i ma trzy znane satelity: Charon, największy; Nic; i Hydra. Pluton ma średnicę około 2400 kilometrów (1500 mil) i uważa się, że składa się wyłącznie z lodu i skał. W 2011 r. Obrazy Plutona są rozmyte, chociaż sonda kosmiczna Nowe Horyzonty ma dotrzeć do planety karłowatej w 2015 r.
Inne przykłady
Oprócz Plutona znane są co najmniej cztery inne planety karłowate: Ceres, Eris, Haumea i Makemake. Według stanu na 30 czerwca 2014 r. Naukowcy z California Institute of Technology byli „prawie pewni” istnienia 10 planet karłowatych w Pasie Kuipera. Spośród nich Eris jest największa i jest w rzeczywistości o około 30 procent większa niż Pluton; odkrycie w 2005 r. spowodowało obniżenie przez naukowców klasyfikacji Plutos jako planety. Eris ma jeden księżyc, Dysnomia. Ceres został odkryty w 1801 r. I został sklasyfikowany naprzemiennie jako planeta, a następnie asteroida, do momentu przekształcenia go w planetę karłowatą w 2006 r. Ceres nie jest w Pasie Kuipera; znajduje się w pasie planetoid Układu Słonecznego, między Marsem a Jowiszem.