Zawartość
Formy terenu to fizyczne cechy ziemi. Są one opisane ze szczególnym uwzględnieniem konturów terenu - nachylenia, wysokości i morfologii - a także stożka, w którym znajduje się ukształtowanie terenu. Na przykład formy terenu można podzielić na kategorie na podstawie tego, w jaki sposób zostały utworzone (na przykład przez erozję) lub na podstawie tego, co je otacza (na przykład w otoczeniu wody lub gór). Formy terenu różnią się od fauny i flory (życie roślin i zwierząt), które zamieszkują ekosystemy zawarte w tej formie.
Skala
••• Jupiterimages / Photos.com / Getty ImagesPierwszą cechą ukształtowania terenu do rozważenia jest jego całkowita wielkość. Formy terenu są klasyfikowane według zagnieżdżonych hierarchii z całych kontynentów do tuneli na zboczu góry. Runner może być częścią szczeliny na grzbiecie góry, która jest częścią pasma górskiego położonego na kontynencie. Wszystkie te rzeczy (runnel, szczelina, grań, góry, pasmo i kontynent) są formami terenu.
W zależności od poziomu analizy i rozdzielczości niektóre formy terenu są mniej lub bardziej ważne. Na przykład, jeśli opisujesz kontynent Ameryki Północnej, wzgórze Corona Heights w San Francisco prawdopodobnie nie będzie wysoko na liście rzeczy do opisania. Podobnie, opisując cechy wzgórza Corona Heights, jego położenie na kontynencie północnoamerykańskim nie ma znaczenia.
Tryb formacji
Kluczowym sposobem na zrozumienie ukształtowania terenu są środki, za pomocą których został on utworzony. Ta cecha jest czasem odzwierciedlona w nazwach różnych ukształtowań terenu. Na przykład kopuły lawy mogą mieć kształt wzgórz, ale te dwa ukształtowania terenu mają bardzo różne pochodzenie. Głównymi siłami wytwarzającymi formy terenu są erozja, tektonika płyt i aktywność wulkaniczna. Różne siły fizyczne mogą tworzyć podobne formy terenu, takie jak przypadek dolin szczelinowych (utworzonych przez oddzielenie płyt tektonicznych) i dolin rzecznych (utworzonych przez erozję). Zrozumienie, co stworzyło ukształtowanie terenu, ma kluczowe znaczenie dla wyjaśnienia wielu mniejszych elementów ukształtowania terenu (takich jak duże jeziora słodkowodne w dolinie szczeliny) i opisania historii ukształtowania terenu.
Teren
••• Medioimages / Photodisc / Photodisc / Getty ImagesOgólny kształt formy terenu nazywany jest geomorfologią. Najbardziej widoczną cechą geomorfologii jest ukształtowanie terenu - „relief” lub pionowy element ukształtowania terenu. Pomiary nachylenia i wysokości przyczyniają się do ukształtowania terenu. Pochylenie w górę względem otaczającego terenu powoduje, że góra podnosi się z ziemi. Podobnie ostre nachylenie ujemne daje kanionowi strome ściany i wysokość niższą niż otaczające obszary. Teren tworzy ogólny kształt ukształtowania terenu - podniesiony garb wulkanu tarczowego w porównaniu z długimi grzbietami górskimi utworzonymi przez zderzenie tektoniczne.
Orientacja i Con
Klasyfikacja ukształtowania terenu oparta jest na stożku, w którym się znajduje; wyspa różni się od wzgórza lub góry, ponieważ jest otoczona wodą. Relief i hydrologia (obecność wody) formy terenu zapewniają to. Na przykład formy lądowe fluwialne są definiowane przez obecność jeziora, strumienia lub innej poruszającej się wody w obrębie formy, a formy oceaniczne są związane z oceanem i linią brzegową. Ważną cechą jest również orientacja ukształtowania terenu. Formy terenu mogą mieć różne orientacje w stosunku do płyt tektonicznych lub wybrzeża. Fiordy prawie zawsze są prostopadłe do linii brzegowej, ponieważ był to kierunek ruchu lodowcowego, który uformował fiord. Natomiast Cordillera to pasmo górskie, które biegnie równolegle do linii brzegowej.