Zawartość
Natychmiastowe okłady z lodu są dobrym rozwiązaniem pierwszej pomocy na skręcenia, nadwyrężenia i inne drobne urazy, dlatego są zawarte w większości dostępnych obecnie zestawów pierwszej pomocy. Ale sposób, w jaki okłady lodowe tak szybko wytwarzają zimno, lub sposób, w jaki można je przechowywać w temperaturze pokojowej tak długo, często pozostaje tajemnicą dla większości konsumentów. Zrozumienie chemikaliów stosowanych w chemicznych okładach lodowych pozwoli ci bezpiecznie i skutecznie używać ich w nagłych wypadkach.
Związek jonowy
Chlorek amonu (NH4CL) jest powszechnym związkiem jonowym stosowanym w chemicznych okładach lodowych w reakcji z związkiem niejonowym, tworząc wrażenie „zimna”.
Alternatywny związek jonowy
Azotan amonu (NH4NO3) jest stosowany w starszych chemicznych okładach lodowych, ale w ten sam sposób oddziałuje ze związkiem niejonowym. Azotan amonu jest również stosowany jako powszechny nawóz chemiczny.
woda
Woda (H2O) jest związkiem niejonowym stosowanym w obu rodzajach chemicznych okładów lodowych. Woda jest bezpieczna i powszechna, dzięki czemu jest idealnym niejonowym związkiem do okładów z lodu
Odczyn
Kiedy stykają się związki jonowe i niejonowe, zachodzi reakcja „endotermiczna”, która zużywa energię (w postaci ciepła) z otaczającej atmosfery, tworząc wrażenie „zimna”.
Budowa
Zazwyczaj niewielką ilość związku jonowego umieszcza się w cienkiej szklanej fiolce i zawiesza w roztworze wodnym (lub wodnym żelu) wewnątrz szczelnie zamkniętego woreczka. Użytkownik rozbija fiolkę powodując reakcję, ale ponieważ jest ona szczelnie zamknięta, reakcja jest mniej prawdopodobne, aby wyrządzić szkodę użytkownikom.