Zawartość
Zbieżne granice płyt tworzą się tam, gdzie płyty litosferyczne zderzają się wzdłuż ich granic. Takie zderzenia powodują znaczne deformacje skorupy ziemskiej, co prowadzi do powstawania wulkanów, podnoszenia pasm górskich i tworzenia głębokich rowów oceanicznych. Zbieżne granice płyt charakteryzują się także intensywnymi działaniami związanymi z trzęsieniami ziemi, które występują na przykład na odcinkach zbieżnej granicy Nazca-Pacyfik, na przykład w Chile i Peru.
Proces
Kiedy płyty kontynentalne i oceaniczne poruszają się razem wzdłuż swoich granic, zderzenie wytwarza ogromne ilości energii, uwalniając gigantyczne trzęsienia ziemi, które powodują deformację skorupy ziemskiej. Różne płyty są od siebie niezależne i poruszają się razem z różnymi prędkościami względnymi.Są one jednak nadal ze sobą powiązane, ponieważ zderzenie dwóch płyt będzie nadal oddziaływać na inne płyty niezwiązane bezpośrednio z kolizją.
Rodzaje zbieżnych granic
Trzy podstawowe typy zbieżnych granic płyt to konwergencja oceaniczno-kontynentalna, konwergencja oceaniczno-oceaniczna i konwergencja kontynent-kontynent. Konwergencja oceaniczno-kontynentalna występuje tam, gdzie płyta oceaniczna zbiega się z płytą kontynentalną i pod nią. Granica zbieżnych płyt oceaniczno-oceanicznych występuje, gdy jedna płyta oceaniczna zostaje poddana subdukcji pod drugą, co powoduje powstanie głębokiego rowu oceanicznego. Wreszcie granica między płytą konwergencji między kontynentem a kontynentem występuje, gdy zderzają się dwie płyty kontynentalne. W takim zderzeniu żadna płyta nie zostaje poddana subdukcji, ponieważ skały kontynentalne są lekkie i są odporne na ruch w dół. Zderzenie popycha skały do góry lub na boki.
Charakterystyka granic zbieżnych
Granice oceaniczno-kontynentalne płyt charakteryzują się pasmem górskim, gdzie płyta kontynentalna unosi się nad płytą oceaniczną subductuct, otoczoną głębokim rowem subdukcyjnym z boku rowu oceanicznego. Zbieżne granice oceaniczno-oceaniczne powodują powstanie podwodnych wulkanów. Przez miliony lat lawa wybuchająca wzdłuż granicy gromadzi się na dnie oceanu, aż wulkan podmorski unosi się nad poziomem morza, tworząc wulkaniczne wyspy, które układają się w łańcuchy, tworząc łuk wyspowy. Zbieżne granice kontynentalno-kontynentalne często charakteryzują się wydarzeniami związanymi z budową gór, takimi jak w Kaledońskiej Orogeny, która połączyła Wyspy Brytyjskie.
Przykłady granic zbieżnych
Przykładem granicy płyty oceaniczno-kontynentalnej jest subdukcja płyty Pacyfiku poniżej płyty Nazca na zachodnim wybrzeżu obu Ameryk, która utworzyła góry Andów. Obecnym przykładem granicy oceaniczno-oceanicznej jest wykop Marianas, który powstał w wyniku subdukcji płyty filipińskiej pod płytą pacyficzną. Przykładem granicy między kontynentem a płytą kontynentalną jest zderzenie płyty indyjskiej z płytą euroazjatycką, co doprowadziło do powstania płaskowyżu tybetańskiego i łańcucha górskiego w Himalajach.