Zawartość
- Struktura fotosystemu
- System fotograficzny I
- Photosystem II
- Cykliczna fotofosforylacja
- Niecykliczna fotofosforylacja
Fotosystemy wykorzystują światło do zasilania elektronu, który jest następnie wykorzystywany w łańcuchu transportu elektronów do tworzenia cząsteczek o wysokiej energii do wykorzystania w ciemnych reakcjach fotosyntezy. Takie reakcje są znane jako fotofosforylacja i stanowią lekki etap reakcji fotosyntezy.
Struktura fotosystemu
Fotosystemy to złożone układy chlorofilu a z innymi pigmentami, w tym chlorofilem b, ksantofilami i karotenoidami, które wychwytują energię światła w celu pobudzenia elektronu usuniętego z cząsteczki wody. W roślinach fotosystemy znajdują się w błonie tykaloidowej w obrębie chloroplastu. Dwa rodzaje fotosystemów zostały zidentyfikowane jako fotosystem I i fotosystem II.
System fotograficzny I
P680 jest formą chlorofilu stosowaną w systemie fotograficznym I, a elektron jest przenoszony z pigmentów do białka ferredoksyny. Rośliny mają system fotograficzny I oprócz systemu fotograficznego II.
Photosystem II
P700 jest formą chlorofilu stosowaną w systemie fotograficznym II, a elektron jest transportowany do cząsteczki plastochinonu. Wiele bakterii fotosyntetycznych ma tylko fotosystem II. Sinice są godnym uwagi wyjątkiem ze względu na oba typy fotosystemów.
Cykliczna fotofosforylacja
W cyklicznej fotofosforylacji, energetyzowany elektron uwalniany przez fotosystem i wykorzystywany w łańcuchu transportu elektronów wraca do fotosystemu I. Proces ten wytwarza ATP.
Niecykliczna fotofosforylacja
W niecyklicznej fotofosforylacji elektron przechodzi z układu fotograficznego II poprzez serię reakcji do układu fotograficznego I, który ponownie pobudza elektron przy użyciu światła do kolejnej serii reakcji. Elektron nie jest zwracany do systemów fotograficznych i tworzony jest NADPH.