Zawartość
W naturze substancje mogą istnieć jako ciała stałe, ciecze, gazy lub plazma. Przejścia między tymi stanami nazywane są zmianami faz i zachodzą w określonych warunkach ciśnienia i temperatury. Sublimacja i osadzanie to dwa rodzaje zmian fazowych, które z definicji są sobie przeciwne.
Sublimacja
Sublimacja to zmiana fazy zachodząca, gdy substancja przechodzi bezpośrednio z ciała stałego w gaz. Kiedy dochodzi do sublimacji, substancja nie przechodzi przez fazę ciekłą. Energia jest potrzebna, aby ciało stałe wysublimowało się w gaz. W naturze ciepło wytwarzane przez światło słoneczne jest zwykle źródłem energii. Przykładem sublimacji jest reakcja suchego lodu na działanie średniej temperatury i ciśnienia w pomieszczeniu. Suchy lód to dwutlenek węgla, który zestalił się w złożonym procesie obejmującym kondensację do cieczy o bardzo niskiej temperaturze i wysokim ciśnieniu, a następnie zwolnienie ciśnienia, co powoduje szybkie odparowanie około połowy ciekłego CO2, zapewniając wystarczającą energię do zamrożenia pozostałych ciecz w stały CO2 lub suchy lód. Po wystawieniu na działanie normalnego ciśnienia atmosferycznego i temperatury suchy lód sublimuje w parę.
Zeznanie
Osadzanie ma miejsce, gdy substancja przechodzi bezpośrednio ze stanu gazowego do stanu stałego. Podobnie jak w przypadku sublimacji, pośrednia faza ciekła jest pomijana. W przeciwieństwie do sublimacji proces osadzania uwalnia energię. Przykładem depozycji jest tworzenie się szronu. W niskich temperaturach para wodna ulega osadzaniu, tworząc cienką warstwę litego lodu na roślinach i trawie.