Zawartość
Krajobrazy świata są budowane częściowo w wyniku procesów erozji i osadzania się, prowadzonych przez siły fizyczne, takie jak ubijająca rzeka whitewater, dryfujący prąd przybrzeżny, gigantyczny lodowiec lub wycie wiatru. Uderzające się w siebie przeciwieństwa - erozja zabiera materiały, osadzanie gdzieś je umieszcza - zawsze działają w zgodzie.
Erozja
Erozja to proces denudacji geologicznej, który polega na rozkładzie i transporcie materiałów skalnych. Dwa inne rodzaje denudacji często działają przed erozją: wietrzenie, fragmentacja skały metodami fizycznymi, chemicznymi i biologicznymi; i masowe marnowanie, w którym grawitacja zaczyna wyciągać gruz wietrzenia ze swojego źródła. Erozja porusza ten materiał znacznie częściej, często na duże odległości, za pośrednictwem czynników takich jak bieżąca woda, lodowce i wiatr.
Zeznanie
Depozycja jest „yin” w stosunku do „yang” erozji. W pewnym momencie czynnik erozji zrzuca część lub całość ładunku skał i osadów. Takie osadzenia występują na przykład, gdy rzeka traci część swojej siły nośnej, tak jak gdy zmniejsza się jej gradient lub zrzut. Osady lodowcowe mogą oznaczać miejsce, w którym wielkie lodowe ciało zaczęło się wycofywać lub gdzie wiatry niosły i rozprowadzały osad lodowcowy z dala od pyska lodowca.
Przykład erozji terenu
Dojrzała rzeka meandruje wzdłuż jej przebiegu poprzez aktywną erozję (a także osadzanie się). Na zewnętrznej krawędzi pętli drenażowej najszybsze prądy w rzece intensywnie rzeźbią w brzegach - proces ten czasami jest dramatycznie widoczny, gdy kawałki ziemi nadbrzeżnej wpadają do wody i są łatwo widoczne w rzekach plażowych, gdy przecinają się, tworząc piasek. Powstały stromy brzeg terenu nazywany jest wykopem, a jego powtarzające się wycofywanie pozwala rzece naprawdę poruszać się w czasie. (Naprzeciwko, na wewnętrznej krawędzi zakrętu osady w luźniejszej wodzie tworzą słupki punktowe.) Strumienie często w końcu głodują zaciśnięte meandry przez erodowanie skrótu między szyjką pętli. Pozostawia to opuszczony meander zwany starorzeczem. Z biegiem czasu, gdy się wypełnia, staje się niewielkim zagłębieniem, skolonizowanym przez roślinność, znanym jako blizna meandra.
Przykład depozytu ukształtowania terenu
Tak wijąca się rzeka przepływa przez jedną z głównych form depozycyjnych: równinę zalewową. Zapętlone podróże rzeki wykreślają szeroką dolinę, w której aktywny kanał jest mniejszym elementem. Czasami rzeka rozlewa swoje brzegi, gdy zwiększa się jej objętość z powodu silnych opadów, szybkiego topnienia śniegu lub dowolnej liczby innych czynników uruchamiających. Kiedy to robi, osadza duże ilości osadów na dnie doliny, tworząc zalewę bogatej gleby aluwialnej.