Zawartość
- TL; DR (Too Long; Didnt Read)
- Podstawy struktury DNA
- Mapowanie powiązań: zrozumienie ekspresji genów
- Mapowanie chromosomów: fizyczne mapy genetyczne
- Aplikacje map DNA
W tym momencie historii biolodzy mają dość kompleksowe pojęcie o tym, jak działa ludzkie ciało. Po wiekach badań rozumieją, jak narządy ludzkie współpracują ze sobą, przetwarzając żywność, wodę i powietrze, aby utrzymać ciało w ruchu. Ludzie wiedzą, jak sieć nerwów i komórek receptorowych pozwala im dotykać, czuć, widzieć, smakować i słyszeć. Podczas gdy neurolodzy wciąż badają drobne szczegóły, rozumieją, które części mózgu kontrolują, które aspekty życia i operacji fizycznych. Jednak naukowcy muszą jeszcze złamać dosłowny kod w centrum ludzkiego ciała. Kwas dezoksyrybonukleinowy (DNA), kod genetyczny, który określa, czy ktoś ma piegi, czy nie, kolor i mocz włosów oraz stabilność komórek krwi, wciąż jest pełen tajemnic. Aby rozwiązać te tajemnice, naukowcy tworzą mapy. Mapowanie powiązań i mapowanie chromosomów to dwie metody rozumienia genów i DNA - metody, które są na tyle podobne, że można je pomylić, ale łatwe do zrozumienia z odrobiną wyjaśnienia.
TL; DR (Too Long; Didnt Read)
Mapowanie powiązań i mapowanie chromosomów to dwie różne metody stosowane przez genetyków w celu zrozumienia, jak działa DNA. Pierwszy określa, jakie geny prowadzą do jakich ekspresji fizycznych w ciele organizmu, a drugi określa fizyczne położenie danego genu w łańcuchu genów chromosomów. Obie metody są używane do osiągnięcia celu zrozumienia, ale przyjmują dwa różne podejścia.
Podstawy struktury DNA
Przed poznaniem różnicy między mapowaniem chromosomu i sprzężenia ważne jest zrozumienie różnicy między genem a chromosomem - oraz tego, w jaki sposób DNA odnosi się do obu. DNA jest chemiczną podstawą dziedziczności i tego, jak cechy są przekazywane z rodzica na dziecko. Łańcuchy DNA są zawarte w genach, które na ogół kontrolują całe cechy, a geny znajdują się na chromosomach, które są strukturami, które łączą się w dowolnym miejscu od setek do tysięcy genów razem. Chromosomy występują w 23 parach, a te pary - odziedziczone po twoich rodzicach - zawierają błękity, których używały twoje komórki i które nadal wykorzystują cię do uczynienia cię osobą, którą jesteś.Chromosomy są przechowywane w jądrze każdej komórki w twoim ciele (z wyjątkiem komórek krwi) i pozwalają komórce wiedzieć, jak funkcjonować jako część ciebie. Human Genome Project, ukończony w 2003 r., Ustalił listę wszystkich genów, które mogą być obecne w ludzkim ciele - ale naukowcy wciąż mają wiele do zrobienia, aby zrozumieć, co każdy gen robi w ciele. W tym miejscu pojawiają się metody mapowania.
Mapowanie powiązań: zrozumienie ekspresji genów
Mapowanie powiązań, zwane także mapowaniem genetycznym, jest metodą mapowania genów organizmów w celu ustalenia, jakie cechy fizyczne wpływa na dany gen lub grupę genów w organizmie. Mapowanie powiązań wykorzystuje koncepcję powiązania genetycznego: idea, że geny znajdujące się blisko siebie na chromosomie są często dziedziczone razem, w wyniku czego kontroluje się sparowany zestaw cech znany jako fenotyp. Mapowanie powiązań pomaga badaczom zrozumieć, gdzie znajdują się geny względem siebie, ale aby zrozumieć, gdzie dokładnie istnieją na chromosomie, wymagany jest inny rodzaj mapowania.
Mapowanie chromosomów: fizyczne mapy genetyczne
Mapowanie chromosomów, powszechnie określane jako mapowanie fizyczne, to metoda mapowania stosowana do określenia, gdzie dany gen istnieje na chromosomie - i chociaż informacje z map połączeń są często wykorzystywane do ustalenia map chromosomów, mapowanie chromosomów jest bardziej zainteresowane fizycznym rozmieszczeniem geny niż w ekspresji tych genów. W genetyce istnieją różne rodzaje map fizycznych; na przykład, oprócz śledzenia, gdzie określone geny są zlokalizowane za pomocą tradycyjnych metod mapowania fizycznego, mapowanie restrykcyjne służy do identyfikowania miejsc cięcia w łańcuchach DNA. W połączeniu z mapowaniem powiązań, badania w tym kierunku dają lepszy pomysł na to, które części kodu genetycznego kontrolują określone cechy - na przykład, czy masz piegi, czy nie, lub jeśli cierpisz na anemię sierpowatą. Zasadnicza różnica między tymi dwoma typami mapowania polega na tym, że mapowanie sprzężenia pokazuje rozmieszczenie genów w stosunku do pokrewnych genów, które tworzą fenotyp, podczas gdy mapowanie chromosomu pokazuje poszczególne geny na statycznym chromosomie.
Aplikacje map DNA
Zastosowania tych metod mapowania genów są różne. Obecnie powszechne praktyczne zastosowanie polega na użyciu tych map do krzyżowania roślin w celu uzyskania wyższych plonów lub bardziej przyjemnych wizualnie kwiatów, co może sprawić, że będą one mniej przydatne niż na dużą skalę. Jednak w połączeniu z narzędziami takimi jak CRISPR-Cas9, te metody mapowania genów mogą ostatecznie pozwolić badaczom rozwiązać problemy medyczne wynikające z mutacji DNA. Dzięki zrozumieniu, gdzie geny znajdują się na chromosomie i jak manifestują się w organizmie, naukowcy będą mogli uzyskać bardziej bezpośrednią kontrolę nad DNA, co może być rewolucyjne.