Zawartość
Chociaż koniki morskie mogą wyglądać zupełnie inaczej niż inne rodzaje ryb, są po prostu rodzajem kościstych ryb o wyprostowanej pozycji do pływania. Koniki morskie należą do tej samej klasy, Actinopterygii, jak łosoś, tuńczyk i inne znane gatunki. Podobnie jak te ryby, koniki morskie absorbują tlen z wody za pomocą delikatnych błon naskórkowych zwanych skrzela.
Operculum
Koścista struktura znana jako operculum pokrywa skrzela większości gatunków ryb, pozostawiając otwory w kształcie półksiężyca po bokach głowy. W koniku morskim struktura ta jest zredukowana do wąskiego otworu znajdującego się z tyłu głowy. Ichtiologowie nie rozumieją w pełni celu tej ewolucyjnej modyfikacji, ale wierzą, że jest ona związana z charakterystycznym dla ryb wydłużonym pyskiem.
Czernica
Koniki morskie mają również charakterystyczną strukturę wewnętrzną. Wspólna struktura skrzeli wśród kościstych ryb obejmuje cztery łuki skrzelowe z każdej strony, ułożone w uporządkowany sposób wzdłuż włókien chrzęstnych. Koniki morskie występują w pozornie losowym, pikowanym wzorze, być może jako adaptacja zmodyfikowanej struktury głowy i zmniejszonego otwarcia operacyjnego.
Blaszki
Mały pień zwieńczony kulą tkanki tworzy każdą kępkę w skrzelach koników morskich. Te kępki to blaszki, rodzaj specjalistycznego nabłonka. Gęsta sieć naczyń krwionośnych przepływa przez blaszki, umożliwiając dyfuzji tlenu i dwutlenku węgla przez cienkie błony między krwią koników morskich i otaczającą wodą. Pozwala to konikowi morskiemu na pobieranie tlenu i pozbycie się dwutlenku węgla.
Kierunek przepływu krwi
W blaszkach krew przepływa przez sieć naczyń włosowatych przeciwnie do naturalnego przepływu wody z ust do operculum. Układ ten, znany jako przepływ przeciwprądowy, zwiększa potencjał wymiany gazu, umożliwiając konikowi morskiemu wydobycie maksymalnej możliwej ilości tlenu z wody.
Oddychanie konika morskiego
Oddychanie konika morskiego odbywa się przez pasywną dyfuzję. Pasywna dyfuzja występuje, gdy substancje przemieszczają się przez błonę z obszarów o niskim stężeniu do obszarów o wysokim stężeniu. Kiedy w otaczającej wodzie jest więcej tlenu niż we krwi koników morskich, cząsteczki tlenu naturalnie przechodzą z wody do krwiobiegu koników morskich. Podobnie dwutlenek węgla dyfunduje z krwiobiegu do otaczającej wody. Mechanizm ten pozwala konikowi morskiemu wydobywać tlen ze swojego środowiska i usuwać gazy odlotowe.