Zawartość
Planeta Saturn nie tylko odbija światło słoneczne lepiej niż większość planet ziemskich w Układzie Słonecznym, ale promieniuje własnym światłem. Gdy jest najjaśniejszy, z otwartym pierścieniem i pełnym widokiem, niewiele gwiazd może go przyćmić. Planeta ma charakterystyczny żółty kolor, który jest spowodowany obecnością lodu amoniakalnego w gęstych chmurach w jej górnej atmosferze, która osłania złożoną atmosferę.
Albedo i wielkość
Albedo Saturna, które jest miarą ułamka padającego światła, które odbija obiekt kosmiczny, wynosi 0,47. Jest to najmniejsza z planet Jowisza, ale większa niż którakolwiek ze skalistych planet lądowych, z wyjątkiem Wenus, która jest pokryta gęstymi chmurami. Widoczna jasność Saturna, która jest miarą jego jasności na Ziemi - skorygowana o atmosferę ziemską - waha się od minus 0,5 do 0,9. Saturn jest najjaśniejszy, gdy jego pierścienie są otwarte, i świeci jaśniej niż jakakolwiek gwiazda oprócz Syriusza i Canopusa.
Ciemnożółty świat
Z daleka Saturn świeci ochrą lub złotym odcieniem, który powstaje, gdy światło słoneczne odbija się od jego górnych chmur atmosferycznych. Substancją chemiczną odpowiedzialną za żółtawy odcień jest amoniak, który występuje jako pierwiastek śladowy w atmosferze bogatej w wodór i hel. Atmosfera złożona Saturna jest nasycona czerwienią i błękitem spowodowanym obecnością siarkowodoru i pary wodnej, a planeta przypominałaby Jowisza, gdyby nie miała tak ciężkiego zachmurzenia. Saturn jest mniejszą planetą niż Jowisz, a jego grawitacja nie jest tak silna, dlatego jego warstwa chmur jest grubsza i rzadko oddziela się, aby odsłonić niższe warstwy.
Generator energii
Chociaż Saturn odbija światło słoneczne, wytwarza również od dwóch do trzech razy więcej energii niż otrzymuje od Słońca, co jest nawet więcej energii niż Jowisz. W przeciwieństwie do Jowisza, który po prostu się nie ochłodził od momentu powstania, Saturn ma stały deszcz atomów helu, które przyciągane są do jego rdzenia grawitacyjnie. Gdy atomy helu spadają i zyskują energię, zderzają się z cząsteczkami wodoru, których jest więcej, a siła tarcia spowalnia je i wytwarza ciepło. Upał podnosi średnią temperaturę planety do 130 stopni Kelvina (minus 225 stopni Fahrenheita). Bez tego średnia temperatura prawdopodobnie wynosiłaby około 80 stopni Kelvina (minus 315 stopni Fahrenheita).
Pierścienie Saturna
Rozległy system pierścieni Saturna ma 273 600 kilometrów (170,00 mil) szerokości i około 30 stóp grubości. W przeciwieństwie do układów pierścieniowych innych światów Jowisza, które składają się z ciemnych skał i pyłu, układ Saturny zawiera przewagę lodowych skał, które mogą być resztkami dużego ciała, które rozpadło się, gdy zbliżyło się zbyt blisko. Pierścienie zawierają również parę wodną, z której część jest zasilana z księżyców. Woda i lód są bardzo odblaskowe. Jeden z księżyców Saturna, Enceladus, jest pokryty lodem, co czyni go jednym z najwyższych ciał albedo w Układzie Słonecznym.