Zawartość
Od bagnistych aligatorów i niedźwiedzi po zatoczki z rekinami i gawrony ptaków morskich, Luizjana prezentuje imponującą różnorodność ekologiczną - bogactwo środowiska odzwierciedlające jej pięknie pomieszaną kulturę ludzką. Obejmujący rozległe, zawiłe ujście największego zlewni Ameryki Północnej, rzeki Missisipi, stan ten wyróżnia się rozległymi obszarami dzikich mokradeł, ale drewniane progi i wyżynne sawanny również są częścią jego naturalnego charakteru.
Przegląd geograficzny
Fizyczny teren Luizjany w połączeniu z jej wilgotnym subtropikalnym klimatem stanowi podstawę dla różnorodnych ekosystemów. W najszerszej skali całe państwo należy do równiny przybrzeżnej Atlantyku i Zatoki Perskiej, która łagodnie łagodzi morze. Mówiąc dokładniej, pagórkowate wyżyny równin południowo-środkowych pokrywają północno-zachodnią i środkowo-zachodnią Luizjanę; niziny, tarasy i urwiska systemu rzeki Missisipi dominują we wschodniej i południowo-wschodniej Luizjanie, rozciągając się na wielką deltę stóp ptaka w Zatoce Meksykańskiej.
Okolica górska
Stonowane wyżyny Luizjany obejmują szereg ekosystemów leśnych, sawannowych, łąkowych i podmokłych. Do bardziej charakterystycznych należą wschodnie lasy czerwonego cedru w wapiennej lub bogatej w wapno formacji Jackson w północno-środkowej Luizjanie. Znacznie bardziej rozpowszechnione, zwłaszcza historycznie, są sawanny sosny długolistnej, jednego z najważniejszych ekologicznych krajobrazów południowej równiny przybrzeżnej Zatoki Atlantyckiej. Gleby alkaliczne wspierają przewiewne gaje dębowe i trawiaste jałowe jałowe, a szorstkie zbocza wąwozu są zamaskowane w bogatych lasach liściastych bukowych, dębowych, słodkich, magnolii i hikorowych.
Niziny
Znaczna część Luizjany jest zalana dnem, od bagien zalewowych po stawy płaskowyżowe i lśniące mokradła. Do najobszerniejszych takich zbiorowisk należy bagno baldcypress-tupelo, pospolite wzdłuż kanałów rzecznych, ale także słabo osuszone zagłębienia i łuski. Niektóre z największych pozostałych obszarów w kraju znajdują się w dorzeczu Atchafalaya, które oferuje również ogromne połacie słodkowodnych mokradeł. Amerykańskie aligatory, anhingy, mokasyny wodne, czaple, sosy, żółwie, piżmaki - życie w dolinie Luizjany pulsuje różnorodnością.
Coastal and Marine
Siedliska przybrzeżne Luizjany to słone mokradła, przybrzeżne prerie i lasy morskie - w tym żywe hamaki dębowe kwitnące na szczytach „chenierów”, dawnych grzbietów plażowych nad brzegiem wybrzeża w południowo-zachodniej Luizjanie. Bagna krzewiaste namorzynowe rosną na obrzeżach ujściowych równiny Deltaic Plain w południowo-wschodniej Luizjanie, złożonej z karłowatych czarnych namorzynów - większych i bardziej rozpowszechnionych na Florydzie - na północnych krańcach ich naturalnego zasięgu. Społeczności przybrzeżne obejmują bujne pokłady trawy morskiej, ważne żerowiska dla tak rzadkich stworzeń morskich, jak żółwie morskie i manaty.