Zawartość
Szybkie tempo rozwoju człowieka od czasu rewolucji przemysłowej wywarło niezaprzeczalny i często niszczący wpływ na różne gatunki zwierząt, powodując wyginięcie wielu gatunków i zagrożenie wielu innych. Kiedy gatunek jest zagrożony, mogą mieć nieoczekiwane konsekwencje dla ludzkości.
Różnorodność biologiczna i reakcje łańcuchowe
Natura to system równowagi, który opiera się na współzależności między gatunkami. „Gatunki zależą od siebie”, mówi US Forest Service, „jak części ludzkiego ciała, aby stworzyć funkcjonującą całość”. Tak więc usunięcie jednego gatunku może wpływać na wiele innych i, w perspektywie długoterminowej, mieć negatywny wpływ na istoty ludzkie. Gdyby na przykład zagrożony byłby rybołów, liczba populacji ryb, które jedzą - szczupaka - wzrosła. Zagrażałoby to okoniom, które są zjadane przez szczupaki. Ta reakcja łańcuchowa będzie kontynuowana w dół łańcucha pokarmowego, prawdopodobnie powodując nieoczekiwane konsekwencje dla innych gatunków po drodze.
Pszczoły
Kolonie pszczół miodnych na całym świecie w tajemniczy sposób zanikają pod nazwą „zaburzenia zapaści kolonii”. Miało to już znaczący wpływ na przemysł miodu o wartości 50 miliardów dolarów rocznie na całym świecie. W ciągu ostatnich 50 lat populacje w Wielkiej Brytanii zmniejszały się, a trzy widoczne rasy wymarły, a dziewięć innych obecnie uważa się za zagrożone. W regionie Canadas Niagara wymarło 90 procent kolonii handlowych, co odczuwają także producenci miodu, a także producenci owoców w regionach, którzy polegają na zapylaniu owoców przez pszczoły.
Niedźwiedzie polarne
Niedźwiedź polarny, który żyje w najbardziej wysuniętych na północ regionach świata, jest uważany za pierwszy gatunek, który został bezpośrednio zagrożony z powodu skutków globalnego ocieplenia. Wielu naukowców uważa globalne ocieplenie za bezpośredni skutek uwięzienia gazów cieplarnianych w atmosferze z powodu spalania paliw kopalnych. Ponieważ czapy lodowe kurczą się, podobnie obszary zamieszkujące niedźwiedzie polarne. Zmniejszenie populacji niedźwiedzi polarnych doprowadziłoby do większej liczby fok (na których żywią się niedźwiedzie polarne), a to z kolei doprowadziłoby do zmniejszenia liczby ryb - 10 000 fok ważących 500 funtów każda może zjeść 350 000 funtów ryb na dzień.
Dorsz Atlantycki
W 2003 r. Rząd Kanady oficjalnie uznał dorsza atlantyckiego za gatunek zagrożony i zagrożony. Uszczuplenie zasobów dorsza u wybrzeży Nowej Fundlandii, niegdyś jednego z najbogatszych obszarów połowowych na świecie, było całkowicie spowodowane przełowieniem. Zmniejszające się zasoby dorsza miały druzgocące skutki gospodarcze dla miejscowych rybaków z Nowej Funlandii, gdzie dorsz atlantycki jest podstawą dietetyczną i ekonomiczną od XV wieku. Ponowna ocena zasobów rybnych w 2010 r. Przez kanadyjski rząd wykazała, że populacje dorsza „zmniejszyły się do tego stopnia, że przewiduje się, że doznają poważnej lub nieodwracalnej szkody”.