Zawartość
- Gęstość oleju i wody
- Balon helowy to aplikacja gęstości w prawdziwym życiu
- Różnice gęstości napędzają prądy powietrzne i oceaniczne
- Przykłady gęstości w laboratorium
W codziennym użyciu słowo „gęstość” zwykle odnosi się do stanu bycia gęstym, tak jak w „ruchu ulicznym jest gęsty” lub „ta osoba jest zbyt gęsta, aby cię zrozumieć”. Definicja gęstości (D) w nauce jest znacznie bardziej szczegółowa. Jest to ilość masy (m), która zajmuje określoną objętość (v). Matematycznie D = m / v. Gęstość dotyczy materii w stanie stałym, ciekłym i gazowym, i - co nie jest zaskoczeniem - ciała stałe są bardziej gęste niż ciecze (zwykle), a ciecze są gęstsze niż gazy.
Na poziomie mikroskopowym gęstość jest miarą tego, jak ściśle upakowane są atomy tworzące daną substancję. Jeśli dwa obiekty zajmują tę samą objętość, gęstszy jest cięższy, ponieważ więcej atomów jest upakowanych razem w tej samej przestrzeni. Na gęstość ma wpływ temperatura, a na nią także ciśnienie otoczenia, chociaż te zależności są najbardziej wyraźne w stanie gazowym. Różnice gęstości napędzają świat; bez nich życie nie byłoby takie samo.
Gęstość oleju i wody
Gęstość wody wynosi 1 kilogram na metr sześcienny. Jeśli to brzmi jak zbieg okoliczności, to nie jest. Metryczne jednostki masy oparte są na gęstości wody. Większość olejków jest mniej gęsta niż woda i dlatego pływają. Ilekroć mieszasz dwie ciecze lub gazy, gęstsza spada na dno pojemnika, o ile nie rozpuszcza się i nie tworzy roztworu. Powód tego jest prosty. Grawitacja wywiera silniejszą siłę na gęsty materiał. Fakt, że olej nie rozpuszcza się w wodzie i pływa, umożliwia czyszczenie po dużym rozlaniu oleju. Pracownicy zwykle odzyskują olej, usuwając go z powierzchni wody.
Balon helowy to aplikacja gęstości w prawdziwym życiu
Wysadź balon z powietrzem z płuc, a balon będzie szczęśliwie siedział na stole lub krześle, dopóki ktoś nie wyrzuci go w powietrze. Nawet wtedy może przez chwilę unosić się na prądzie powietrznym, ale ostatecznie spadnie na ziemię. Wypełnij go jednakową objętością helu i musisz zawiązać na nim sznurek, aby nie odpłynął. Jest tak, ponieważ w porównaniu z cząsteczkami tlenu i azotu w powietrzu cząsteczki helu są bardzo lekkie. W rzeczywistości hel jest około 10 razy mniej gęsty niż powietrze. Balon unosi się jeszcze szybciej, jeśli napełni się go wodorem, który jest około 100 razy mniej gęsty niż powietrze, ale wodór jest wysoce łatwopalny. Dlatego nie używają go do wypełniania balonów na karnawałach.
Różnice gęstości napędzają prądy powietrzne i oceaniczne
Dodaj ciepło do powietrza, a cząsteczki będą latać z większą energią, tworząc więcej przestrzeni między nimi. Innymi słowy, powietrze staje się mniej gęste, więc ma tendencję do unoszenia się. Jednak temperatura w troposferze staje się niższa wraz z wysokością, więc na wyższych wysokościach jest więcej zimnego powietrza i ma on tendencję do opadania. Ciągły ruch opadającego zimnego powietrza i wzrost ciepłego powietrza tworzą prądy powietrzne i wiatry, które napędzają pogodę na planecie.
Zmiany temperatur w oceanach również powodują różnice gęstości, które sterują prądami, ale zmiany zasolenia są równie ważne. Woda morska nie jest równomiernie solona, a im więcej soli zawiera, tym gęstsza. Zmiany temperatury i zasolenia powodują różnice gęstości, które napędzają lokalne prądy wirowe, a także głębokie rzeki pod wodą, które tworzą siedliska dla stworzeń morskich i wpływają na klimat świata.
Przykłady gęstości w laboratorium
Badacze laboratoryjni polegają na różnicach gęstości w celu oddzielenia substancji w stanie ciekłym lub stałym. Robią to za pomocą wirówki, która jest urządzeniem, które wiruje tak szybko, że wytwarza siłę, która jest kilkakrotnie większa niż siła grawitacji. W wirówce najgęstsze składniki mieszanki doświadczają największej siły i migrują na zewnątrz naczynia, skąd można je odzyskać.
Gęstość można również wykorzystać do identyfikacji materiałów wykonanych z nieznanych związków. Procedura polega na zważeniu materiałów i zmierzeniu zajmowanej przez nie objętości za pomocą wypierania wody lub innej metody. Następnie znajdź gęstość materiału, korzystając z równania D = m / v, i porównaj ją ze znanymi gęstościami typowych związków wymienionych w tabelach referencyjnych.