Zawartość
Pożary - zwane także pożarami krzaków lub lasów - należą do najważniejszych zaburzeń ekologicznych na Ziemi. Bez względu na to, czy są wywoływane przez błyskawice, przepływ lawy, niedbalstwo człowieka czy inne czynniki wyzwalające, te płomienie mogą być katastrofalne dla ludzi na ich drodze, ale pomagają również kształtować i utrzymywać niektóre ekosystemy, takie jak sawanny, prerie i krzewy. W odpowiednich okolicznościach piekło z dzikiej przyrody może rozprzestrzeniać się z przerażającą prędkością.
TL; DR (Too Long; Didnt Read)
We właściwych okolicznościach pożar lasu może rozprzestrzeniać się z przerażającą prędkością. Szybkość rozprzestrzeniania się ognia w naturalny sposób zależy od wielu czynników, w szczególności od wiatru i innych warunków pogodowych, rodzaju i stanu paliwa oraz terenu. Ludzkiemu obserwatorowi na ziemi trudno jest dokładnie oszacować prędkość zbliżającego się pożaru, aw lasach ludzie zwykle przeceniają odległość ognia od siebie, co może być fatalnym błędem. Czynniki takie jak prędkość wiatru, rodzaj paliwa i teren mogą mieć wpływ na szybkość rozprzestrzeniania się pożaru lasu. Maksymalne prędkości pożarów szacuje się na około dziesięć mil na godzinę.
Maksymalna prędkość
Szybkość pożaru często ocenia się jako szybkość rozprzestrzeniania się do przodu, która opisuje tempo, w którym jego krawędź natarcia przesuwa się prostopadle do frontu ognia. Autorzy książki „Grassfires: Fuel, Weather and Fire Behavior” wskazują, że ogólna maksymalna prędkość od 16 do 20 kilometrów na godzinę (9 do 12,5 mil na godzinę) w przypadku pożarów. Szybkość rozprzestrzeniania się ognia w naturalny sposób zależy od wielu czynników, w szczególności od wiatru i innych warunków pogodowych, rodzaju i stanu paliwa oraz terenu.
Iluzje
Ludzkiemu obserwatorowi na ziemi trudno jest dokładnie oszacować prędkość zbliżającego się pożaru. Ludzie mogą przecenić tempo zbliżania się pożaru z powodu dramatycznego uderzenia ognia przez silne podmuchy lub zawiłe trasy, które obserwujący kierowca musi pokonać w porównaniu z marszem z linii ognia. Tak samo łatwo to nie docenić. W końcu, jak zauważa Australias Bushfire Cooperative Research Center, ludzie zwykle oceniają prędkość obiektu na podstawie zmiany wielkości jego obrazu w naszych siatkówkach. Działa to lepiej w przypadku obiektu o stabilnym kształcie; ciągłe, nieregularne przesuwanie obrazu frontu ognia odrzuca ludzkie możliwości oceny. Niektóre dowody sugerują, że w lasach i lasach ludzie mają tendencję do przeceniania odległości między sobą a ogniem - co może być śmiertelnym błędem w obliczeniach.
Wiatr i teren
Silny wiatr przyspiesza postęp oparzenia nie tylko przez rzucanie opaskami ognia z przodu głównego frontu ognia i dostarczanie mu świeżego tlenu, ale także przez pochylanie płomieni do przodu, a tym samym suszenie i „podgrzewanie” roślinności na ich drodze, dzięki czemu jest podatne na szybsze spalanie . Podobnie, blask może rozprzestrzeniać się szybciej na stromym zboczu niż na płaskiej równinie, ponieważ na poprzednich płomieniach można podgrzać paliwo pod górę. Wiatry w dolinie - ruchy powietrza w górę pod nachyleniem z powodu różnicowego ogrzewania w ciągu dnia - mogą dramatycznie wpływać na pożary poprzez „efekt komina”, który jest wtedy, gdy bryzy wessane do wąwozu lub ujścia kanionu mogą szybko rozpalić płomienie na cały jego przebieg. Inne rodzaje regularne ruchy powietrza wpływające na teren, takie jak bryza, bryza lądowa i morska, mogą również przyspieszać lub tłumić fronty ognia.
Inne wpływy
Wilgotność roślinności na danym obszarze ma wpływ na szybkość pożaru: suchsze trawy, krzewy i drzewa palą się łatwiej. Ważny jest także typ społeczności wegetacyjnej. Obszar gęstego lasu iglastego lub splątanego chaparral często wywoła większy, szybszy ogień niż rzadkie użytki zielone lub przewiewna sawanna. Szczególnie duży i intensywny pożar stwarza własną lokalną pogodę, która może zwiększyć jego prędkość: konwekcja nad takim pożarem może zasysać wiatry lub tworzyć pirokumulusowe chmury z ich gwałtownymi turbulencjami i potencjalnymi błyskawicami, z których wszystkie mogą gwałtownie rozprzestrzeniać płomienie lub wywoływać nowe oddziały płonie