Zawartość
Już w latach 60. XX wieku naukowcy zaobserwowali dowody uszkodzenia drzew w wyniku kwaśnych deszczy i innych zanieczyszczeń środowiska w Czarnym Lesie w Niemczech. Po raz pierwszy nazwany Waldsterben, czyli śmierć drzewa, zjawisko to spowodowało uszkodzenie prawie połowy wszystkich drzew w Schwarzwaldzie do 1990 r. Kwaśny deszcz szkodzi dzikiej przyrodzie, a podczas gdy większość badań nad opadami kwaśnymi koncentruje się na zwierzętach wodnych, lasy nie są odporne na działanie kwaśny deszcz.
Definicja kwaśnego deszczu
Kwaśne deszcze to tak naprawdę ogólny termin określający każdy rodzaj kwaśnych opadów. Oznacza to, że definicja kwaśnego deszczu obejmuje deszcz, śnieg, mgłę, grad i / lub pył zawierający związki kwasowe. Te kwaśne związki są prawie zawsze kwasem azotowym lub siarkowym.
Kwaśne deszcze powstają, gdy SO2 (dwutlenek siarki) lub NOx (jakakolwiek forma podtlenku azotu) dostaną się do atmosfery. Zwykle dzieje się tak poprzez spalanie paliw, emisje przemysłowe, rafinerie ropy naftowej, agregaty prądotwórcze i inne maszyny / urządzenia wytwarzane przez człowieka. Następnie łączą się one z wodą i innymi gazami atmosferycznymi, aby zetrzeć kwas siarkowy i azotowy z opadami atmosferycznymi, które następnie opadają na ziemię.
Źródło tych emisji nie musi znajdować się blisko siebie, aby powodować kwaśne deszcze: prądy wiatru i wody mogą przenosić te zanieczyszczenia na całym świecie i powodować kwaśne opady w odległych miejscach. Wartość pH opadów kwaśnych wynosi zwykle między 4,2 a 4,4 (podczas gdy woda / deszcz jest zwykle zbliżona do neutralnego pH 7).
Gleba
Podczas opadów część wody wnika w glebę leśną; gdy same opady są kwaśne, może powodować wzrost kwasowości gleby. Niektóre gleby mają naturalną zdolność buforowania, co oznacza, że gleba neutralizuje kwasowość gleby. Gleby te są naturalnie alkaliczne, ale zdolności buforowania można uszkodzić przez częste osadzanie się kwasu.
Te gleby, które mają mniejszą zdolność buforowania, są bardziej podatne na inne szkodliwe skutki kwaśnego deszczu. Kwaśne deszcze mogą zabijać rośliny i innych producentów, którzy są u podstawy łańcucha pokarmowego, co może prowadzić do reakcji łańcuchowej efektów aż do najwyższych drapieżników. W rzeczywistości kwaśny deszcz był początkowo nazywany „śmiercią drzewa” z powodu tego wpływu kwaśnego deszczu na rośliny.
Rolnicy są często zmuszani do dodawania pokruszonego wapienia lub innych nawozów w celu zwiększenia zdolności buforowania gleby i zmniejszenia kwasowości.
Ługowanie składników odżywczych
Oprócz zwiększania kwasowości w glebie kwaśne deszcze wymywają z gleby kationy, takie jak potas, wapń, magnez i sód, i zmywają je, czyniąc te składniki odżywcze niedostępnymi dla roślin. Proces ten, znany jako zubożenie gleby, zmniejsza żyzność gleby. Gdy kwaśny deszcz całkowicie usuwa te składniki odżywcze, gleba nie jest w stanie utrzymać życia roślin. Kwaśne deszcze uwalniają również substancje takie jak aluminium, które są toksyczne dla roślin.
Uszkodzenie liści
Lasy na dużych wysokościach, takie jak te w Great Smoky Mountains, są bardzo dotknięte nie tylko kwaśnymi deszczami, ale także z powodu narażenia na kwaśne chmury i mgłę. Przy częstym narażeniu na kwaśną mgłę woskowa powłoka liści i igieł drzew może osłabiać się i być bardziej podatna na uszkodzenia przez owady, choroby lub zimne dni.
Efekty pośrednie
Kiedy nie można utrzymać życia roślin, życie zwierząt również cierpi z powodu utraty siedlisk lub źródeł żywności. Różnorodność biologiczna może się zmniejszyć, co oznacza liczbę odrębnych środowisk, a także liczbę gatunków zamieszkujących te środowiska. Gatunki w danym siedlisku są od siebie zależne.
Na przykład niski poziom wapnia w glebie spowodowany kwaśnym deszczem może zmniejszyć liczbę dżdżownic lub innych owadów, których ptaki potrzebują do pożywienia; dodatkowo, gdy ślimaki nie są obecne, samice nie otrzymują wystarczającej ilości wapnia dla zdrowych jaj. W rezultacie zmniejsza się również populacja tych ptaków.