Co to jest pojemność cieplna?

Posted on
Autor: Monica Porter
Data Utworzenia: 15 Marsz 2021
Data Aktualizacji: 1 Móc 2024
Anonim
Fizyka od podstaw: Ciepło właściwe, pojemność cieplna. Proste wyjaśnienie!
Wideo: Fizyka od podstaw: Ciepło właściwe, pojemność cieplna. Proste wyjaśnienie!

Zawartość

Pojemność cieplna jest terminem w fizyce, który opisuje, ile ciepła należy dodać do substancji, aby podnieść jej temperaturę o 1 stopień Celsjusza. Jest to związane, ale różni się od, ciepło właściwe, czyli ilość ciepła potrzebna do podniesienia dokładnie 1 grama (lub innej stałej jednostki masy) substancji o 1 stopień Celsjusza. Wyznaczenie pojemności cieplnej substancji C z jej ciepła właściwego S polega na pomnożeniu przez ilość substancji, która jest obecna, i upewnieniu się, że przez cały czas używasz tych samych jednostek masy. Mówiąc wprost, pojemność cieplna jest wskaźnikiem zdolności obiektów do przeciwstawienia się ociepleniu przez dodanie energii cieplnej.

Materia może istnieć jako ciało stałe, ciecz lub gaz. W przypadku gazów pojemność cieplna może zależeć zarówno od ciśnienia otoczenia, jak i temperatury otoczenia. Naukowcy często chcą poznać pojemność cieplną gazu pod stałym ciśnieniem, podczas gdy inne zmienne, takie jak temperatura, mogą się zmieniać; jest to znane jako C.p. Podobnie użyteczne może być określenie pojemności cieplnej gazu przy stałej objętości lub Cv. Stosunek Cp do C.v oferuje istotne informacje na temat właściwości termodynamicznych gazu.

Nauka o termodynamice

Przed rozpoczęciem dyskusji na temat pojemności cieplnej i ciepła właściwego warto najpierw zrozumieć podstawy wymiany ciepła w fizyce oraz ogólnie pojęcie ciepła, a także zapoznać się z podstawowymi równaniami dyscypliny.

Termodynamika to gałąź fizyki zajmująca się pracą i energią układu. Praca, energia i ciepło mają te same jednostki w fizyce, pomimo różnych znaczeń i zastosowań. Jednostką ciepła SI (standardowa międzynarodowa) jest dżul. Praca jest definiowana jako siła pomnożona przez odległość, więc mając oko na jednostki SI dla każdej z tych wielkości, dżul jest tym samym, co niutonometr. Inne jednostki, na które możesz napotkać ciepło, to kalorie (cal), brytyjskie jednostki termiczne (BTU) i erg.(Zwróć uwagę, że „kalorie” widoczne na etykietach żywieniowych to w rzeczywistości kilokalorie, przy czym „kilo” to grecki przedrostek oznaczający „tysiąc”, a zatem, gdy zauważysz, że powiedzmy, 12-uncja puszki napoju zawiera 120 kalorie ”, jest to faktycznie równe 120 000 kalorii pod względem formalnym).

Gazy zachowują się inaczej niż ciecze i ciała stałe. Dlatego fizycy w świecie aerodynamiki i pokrewnych dyscyplin, którzy są naturalnie bardzo zaniepokojeni zachowaniem powietrza i innych gazów w swojej pracy z silnikami o dużej prędkości i maszynami latającymi, mają szczególne obawy dotyczące pojemności cieplnej i innych wymiernych parametrów fizycznych związanych mieć znaczenie w tym stanie. Jednym z przykładów jest entalpia, który jest miarą ciepła wewnętrznego systemu zamkniętego. Jest to suma energii układu plus iloczyn jego ciśnienia i objętości:

H = E + PV

Mówiąc dokładniej, zmiana entalpii jest związana ze zmianą objętości gazu przez związek:

∆H = E + P∆V

Grecki symbol ∆ lub delta oznacza „zmianę” lub „różnicę” zgodnie z konwencją z fizyki i matematyki. Ponadto można sprawdzić, czy ciśnienie razy objętość daje jednostki pracy; ciśnienie mierzone jest w niutonach / m2, podczas gdy objętość można wyrazić wm3.

Ponadto ciśnienie i objętość gazu są powiązane równaniem:

P∆V = R∆T

gdzie T jest temperaturą, a R jest stałą, która ma inną wartość dla każdego gazu.

Nie musisz zapisywać tych równań w pamięci, ale zostaną one ponownie omówione w dyskusji na temat C.p i Cv.

Co to jest pojemność cieplna?

Jak wspomniano, pojemność cieplna i ciepło właściwe są wielkościami pokrewnymi. Pierwszy faktycznie powstaje z drugiego. Ciepło właściwe jest zmienną stanu, co oznacza, że ​​odnosi się tylko do swoistych właściwości substancji, a nie do jej ilości. Jest on zatem wyrażany jako ciepło na jednostkę masy. Z drugiej strony pojemność cieplna zależy od tego, ile substancji jest przenoszona, i nie jest to zmienna stanu.

Cała materia ma związaną z nią temperaturę. To może nie być pierwsza rzecz, która przychodzi na myśl, gdy zauważysz jakiś przedmiot („Zastanawiam się, jak ciepła jest ta książka?”), Ale po drodze mogłeś się dowiedzieć, że naukowcom nigdy nie udało się osiągnąć temperatury absolutnego zera w każdych warunkach, choć zbliżają się bolesnie. (Powodem, dla którego ludzie chcą to zrobić, jest związek z ekstremalnie wysokimi właściwościami przewodnictwa bardzo zimnych materiałów; wystarczy pomyśleć o wartości fizycznego przewodnika elektrycznego praktycznie bez oporu.) Temperatura jest miarą ruchu cząsteczek . W materiałach stałych materia jest ułożona w siatkę lub siatkę, a molekuły nie mogą się swobodnie poruszać. W cieczy cząsteczki mają większą swobodę ruchu, ale nadal są w dużym stopniu ograniczone. W gazie cząsteczki mogą się swobodnie poruszać. W każdym razie pamiętaj tylko, że niska temperatura oznacza niewielki ruch molekularny.

Kiedy chcesz przenieść przedmiot, w tym siebie, z jednej fizycznej lokalizacji do drugiej, musisz zużyć energię - lub alternatywnie wykonać pracę - aby to zrobić. Musisz wstać i przejść przez pokój lub nacisnąć pedał przyspieszenia samochodu, aby przepchnąć paliwo przez silnik i zmusić samochód do ruchu. Podobnie na poziomie mikro wymagany jest wkład energii do układu, aby jego cząsteczki mogły się poruszać. Jeśli ten wkład energii jest wystarczający, aby spowodować wzrost ruchu molekularnego, to w oparciu o powyższą dyskusję, to koniecznie implikuje wzrost temperatury substancji.

Różne powszechne substancje mają bardzo różne wartości ciepła właściwego. Na przykład wśród metali złoto sprawdza się przy 0,129 J / g ° C, co oznacza, że ​​0,129 dżuli ciepła wystarcza do podniesienia temperatury 1 grama złota o 1 stopień Celsjusza. Pamiętaj, że wartość ta nie zmienia się w zależności od ilości obecnego złota, ponieważ masa jest już uwzględniona w mianowniku określonych jednostek ciepła. Nie dotyczy to pojemności cieplnej, o czym wkrótce się przekonasz.

Pojemność cieplna: proste obliczenia

Zaskakuje wielu studentów fizyki wprowadzającej, że ciepło właściwe wody, 4.179, jest znacznie wyższe niż w przypadku metali pospolitych. (W tym artykule wszystkie wartości ciepła właściwego podano w J / g ° C.) Również pojemność cieplna lodu, 2,03, jest mniejsza niż połowa wody, mimo że obie składają się z H2O. To pokazuje, że stan związku, a nie tylko jego skład molekularny, wpływa na wartość jego ciepła właściwego.

W każdym razie, powiedzmy, że jesteś proszony o określenie ilości ciepła wymaganego do podniesienia temperatury 150 g żelaza (które ma ciepło właściwe, czyli S, 0,450) o 5 C. Jak byś to zrobił?

Obliczenie jest bardzo proste; pomnóż ciepło właściwe S przez ilość materiału i zmianę temperatury. Ponieważ S = 0,450 J / g ° C, ilość ciepła, którą należy dodać w J, wynosi (0,450) (g) (∆T) = (0,450) (150) (5) = 337,5 J. Inny sposób wyrażenia oznacza to, że pojemność cieplna 150 g żelaza wynosi 67,5 J, co jest niczym innym jak ciepłem właściwym S pomnożonym przez masę obecnej substancji. Oczywiście, mimo że pojemność cieplna wody w stanie ciekłym jest stała w danej temperaturze, zajęłoby znacznie więcej ciepła, aby ogrzać jedno z Wielkich Jezior nawet o jedną dziesiątą stopnia, niż zajęłoby podgrzanie litra wody o 1 stopień lub 10, a nawet 50.

Co to jest stosunek Cp do Cv γ?

W poprzednim rozdziale zapoznałeś się z koncepcją warunkowych pojemności cieplnych gazów - to znaczy wartości pojemności cieplnej, które dotyczą danej substancji w warunkach, w których temperatura (T) lub ciśnienie (P) są utrzymywane na stałym poziomie przez cały problem. Otrzymałeś także podstawowe równania ∆H = E + P∆V i P∆V = R∆T.

Z dwóch ostatnich równań widać, że innym sposobem wyrażenia zmiany entalpii ,H jest:

E + R∆T

Chociaż nie podano tu żadnej pochodnej, jednym ze sposobów wyrażenia pierwszej zasady termodynamiki, która ma zastosowanie do układów zamkniętych i którą mogliście usłyszeć potocznie było powiedziane: „Energia nie jest ani tworzona, ani niszczona” to:

∆E = Cv∆T

Mówiąc wprost, oznacza to, że gdy pewna ilość energii zostanie dodana do układu zawierającego gaz, a objętość tego gazu nie może się zmienić (wskazane w indeksie V w Cv), jego temperatura musi wzrosnąć wprost proporcjonalnie do wartości pojemności cieplnej tego gazu.

Istnieje inna zależność między tymi zmiennymi, która pozwala na wyprowadzenie pojemności cieplnej przy stałym ciśnieniu, Cp, zamiast stałej objętości. Ten związek jest innym sposobem opisania entalpii:

∆H = Cp∆T

Jeśli jesteś biegły w algebrze, możesz dojść do krytycznego związku między C.v i dop:

dop = Cv + R

Oznacza to, że pojemność cieplna gazu przy stałym ciśnieniu jest większa niż jego pojemność cieplna przy stałej objętości o pewną stałą R, która jest związana ze specyficznymi właściwościami badanego gazu. Ma to intuicyjny sens; jeśli wyobrażasz sobie, że gaz może rozszerzać się w odpowiedzi na rosnące ciśnienie wewnętrzne, prawdopodobnie możesz zauważyć, że będzie on musiał mniej się nagrzewać w odpowiedzi na dany dodatek energii, niż gdyby był ograniczony do tej samej przestrzeni.

Na koniec możesz wykorzystać wszystkie te informacje, aby zdefiniować inną zmienną specyficzną dla substancji, γ, która jest stosunkiem Cp do C.vlub Cp/DOv. Z poprzedniego równania widać, że stosunek ten wzrasta dla gazów o wyższych wartościach R.

Cp i Cv powietrza

Cp i Cv powietrza są ważne w badaniach dynamiki płynów, ponieważ powietrze (składające się głównie z azotu i tlenu) jest najczęstszym gazem, jakiego doświadczają ludzie. Oba Cp i Cv są zależne od temperatury i nie dokładnie w tym samym stopniu; jak to się dzieje, Cv rośnie nieco szybciej wraz ze wzrostem temperatury. Oznacza to, że „stała” γ nie jest w rzeczywistości stała, ale jest zaskakująco bliska w zakresie prawdopodobnych temperatur. Na przykład przy 300 stopniach Kelvina lub K (równych 27 ° C) wartość γ wynosi 1,400; w temperaturze 400 K, czyli 127 ° C i znacznie powyżej temperatury wrzenia wody, wartość γ wynosi 1,395.