Zawartość
- ... ngstromy i nanometry
- Jak określić długość fali
- Kryterium Rayleigha
- Energia na foton
- Przesunięcie ku czerwieni
Światło mierzy się w wielu jednostkach. Długość fali λ jest mierzona zarówno w ... ngstromach, jak i nanometrach. Jego częstotliwość jest mierzona w hercach. Jego energia jest zwykle mierzona w elektronowoltach (eV), ponieważ dżule są zbyt duże, aby były praktyczne. Jego przesunięcie ku czerwieni jest mierzone albo w jednostkach na krótkich odległościach (w przypadku pomiaru przesunięcia w liniach emisji na spektrografie), albo w jednostkach prędkości, w zależności od tego, jak szybko obiekt jest odbierany.
... ngstromy i nanometry
An ... ngstrom (...) ma 10 ^ -10 metrów. Nanometr (nm) wynosi 10 ^ -9 metrów. Długości fal widma elektromagnetycznego rozciągają się od 10 ^ 12 nm do 10 ^ -3 nm. Nanometr to długość fali miękkiego fotonu rentgenowskiego. Zakres widzialnego światła wynosi 400–750 nm. Zauważ, że ponieważ prędkość światła jest zarówno stała, jak i iloczyn długości fali i częstotliwości, tj. C = λν, to znajomość długości fali oznacza, że znasz również częstotliwość. (Częstotliwość jest zwykle reprezentowana grecką literą nu.)
Jak określić długość fali
Charakter falowy światła można wykazać, przepuszczając światło monochromatyczne (o tylko jednej długości fali) przez dwa bardzo bliskie otwory (lub równoważnie przez siatkę dyfrakcyjną). Światło z dwóch dziurek przeszkadza sobie nawzajem, tworząc wzór jasnych i ciemnych linii na odległej ścianie, odsłaniając falowy charakter światła.
Kryterium Rayleigha
Ten sam wzór anulowania i wzmocnienia można zobaczyć w falach wodnych utworzonych przez dwa pobliskie boby. Piki niwelują doliny fal, a piki wzmacniają piki. Z miary wzorów i odległości między szczelinami równanie zwane kryterium Rayleigha może określić długość fali fal świetlnych. Aby obliczyć wyższe energie, takie jak promienie rentgenowskie, zamiast siatek stosuje się dyfrakcję kryształów. Promienie X odbijają sieć krystaliczną, np. NaCl, i również tworzą wzory interferencyjne.
Energia na foton
Energia fotonu jest związana z jego częstotliwością i - ponieważ c = λν - z jego długością fali. Relacja wynosi E = hν, gdzie h jest stałą Plancka. Jednostką zwykle używaną do energii fotonów jest elektron-wolt (eV). Elektron-wolt to zmiana energii kinetycznej elektronu przemieszczającego się z miejsca, w którym potencjał napięcia wynosi V do miejsca, w którym jest to V + 1. Promienie gamma mają energię około miliona eV. Na przeciwległym końcu widma fale radiowe mają energię od jednej milionowej do miliardowej wartości eV. Widmo widzialne znajduje się pomiędzy, przy około pięciu eV.
Przesunięcie ku czerwieni
Szczególna teoria względności wskazuje, że światło z pędzącego obiektu wciąż wydaje się podróżować w kierunku uniwersalnej stałej c, nawet dla obiektu oddalającego się tak szybko, jak galaktyki. Teoria mówi dalej, że długość fali się zmienia, skracając się o proporcję określoną przez prędkość obiektu w stosunku do obserwatora. Wydłużenie można zaobserwować w spektrum cofających się obiektów. W szczególności linie emisyjne gazu pochłaniającego i emitującego światło obiektu przesuwają się w kierunku końca widma o większej długości fali. Przesunięcie światła można zmierzyć poza spektrografem w kategoriach bezwzględnej zmiany długości fali, tj. W nm lub .... Lub przesunięcie spektroskopowe można przekształcić w prędkość obiektu odbierającego i zmierzyć albo w kilometrach na sekundę, albo (ponieważ w skali galaktycznej prędkości są tak duże) jako proporcja prędkości światła, np. 0,5c.