Zawartość
Termin „czynniki ograniczające” odnosi się do stresów środowiskowych związanych z ekologią danego obszaru, które ograniczają prokreację i ekspansję niektórych organizmów. Niektóre zwierzęta i rośliny mogą radzić sobie lepiej niż inne pod pewnymi warunkami, a niektóre organizmy ewoluowały, aby tolerować, a nawet dobrze się rozwijać w trudnych warunkach. Ale innym nie uda się osiągnąć pełnego potencjału biologicznego - gęstości zaludnienia, rozwoju fizjologicznego i zdrowia - przez czynniki ograniczające obszary. W tundrze, stosunkowo trudnym ekosystemie wspierającym niektóre gatunki, niektóre organizmy kwitną, podczas gdy inne ledwo utrzymują się z powodu ograniczających czynników, takich jak temperatura, dostępność składników odżywczych i poziomy wilgoci. Tylko zwierzęta, które mogą tolerować niskie temperatury i manewrować przez śnieg i ciemność, mogą rozwijać się w tundrze.
Temperatura
Tundra ma najzimniejsze i najsuchsze klimaty na świecie. W miesiącach zimowych temperatura może spaść nawet do -94 F (-70 C). Sezon wiosenny i letni jest wystarczająco ciepły, aby stopić śnieg, ale najwyższe temperatury, jakie widzi tundra, wynoszą około 54 F (12 C). Średnie temperatury przez cały rok, a dla każdej pory roku, nawet lata, są bardzo niskie, a ten czynnik ograniczający ma zasadnicze znaczenie dla określenia, jakie rodzaje życia mogą się rozwijać, a nawet przetrwać, w tundrze.
Światło słoneczne
Położona bliżej biegunów Ziemi tundra widzi miesiące prawie całkowitej ciemności w miesiącach zimowych. Lato przynosi prawie stałe słońce. Światło słoneczne, jego czas trwania oraz właściwości samego światła stanowią czynniki ograniczające życie roślin i zwierząt w tundrze. Przy tak lotnych zmianach cyklu światła słonecznego fotosynteza nie jest uruchamiana w optymalnym harmonogramie. Rośliny nie są w stanie skutecznie kwitnąć ani rozmnażać się, co hamuje dostarczanie pokarmu zwierzętom roślinożernym i wszystkożernym.
Wilgoć
Przy rocznym poziomie opadów od 6 do 10 cali, tundra jest porównywalna do środowiska pustynnego pod względem wilgoci. Ta wilgoć to przede wszystkim śnieg, który topnieje wiosną i latem. Jednak warstwa wiecznej zmarzliny pod ziemią w tundrze zapobiega wchłanianiu wilgoci do ziemi. Jeziora i strumienie tworzą się latem nad wieczną zmarzliną.