Zawartość
Wbrew powszechnemu przekonaniu ołów w codziennych ołówkach wcale nie jest ołówem, ale raczej mieszaniną grafitu i gliny. Grafit, węgiel i ołów pozostawiają szaro-czarne ślady na papierze, ale w 1795 roku francuski chemik opracował mieszaninę gliny, grafitu i wody, która po stwardnieniu pozostawia również szaro-czarny ślad na papierze. Ten proces jest nadal używany.
W 1821 r. Odkryto złoże grafitu w Nowej Anglii, a przemysł ołówkowy w Ameryce wyrósł wokół tego złoża.
Twardość ołówka zależy od stosunku gliny do grafitu w ołówku.
Proces
Zmiel glinę i grafit w dużym metalowym bębnie wypełnionym kamieniami. Obróć bęben, aby sproszkować grafit i glinę w drobny proszek.
Dodaj wodę do mieszaniny i mieszaj przez maksymalnie 72 godziny. Gdy mieszanina ma odpowiednią konsystencję, wyciśnij wodę i pozostaw pozostałą zabłoconą mieszaninę do wyschnięcia, aż stwardnieje.
Drugi raz zmielić stwardniałą, zabłoconą mieszaninę i dodać więcej wody, aby uzyskać plastyczną pastę. Jeśli ołów ołówka nie jest wystarczająco ciemny, dodaj węgiel, aby był ciemniejszy.
Przeciśnij miękką pastę przez cienką metalową rurkę z małym otworem, aby uzyskać znajomą okrągłą ołówkę znalezioną w drewnie i ołówkach mechanicznych. Wytnij pręty ołówkowe na odpowiednią długość.
Podgrzej ołówki w piecu w temperaturze 1800 stopni F, aż będą gładkie i twarde. Możesz zanurzyć ołów w oleju lub wosku, aby stworzyć płynniejsze narzędzie do pisania. Następnie włóż ołów do ołówków lub zapakuj do użycia w ołówkach mechanicznych.